شهيد بزرگوار آية الله دستغيب ره مىفرمايد:آقا سيد عبدالرسول، خادم (حرم حسينى) در همين سفر اخير كه اين جانب به كربلا مشرف شدم - 14 رجب سال 88 قمرى از مرحوم سيد عبدالحسين كليددار حرم حضرت سيدالشهداء عليه السلام پدر كليددار فعلى كه اهل فضل و از خوبان بود نقل كرد كه آن مرحوم شبى در حرم مطهر عربى پابرهنه و خون آلود را مىبيند كه پاى خونين و كثيف خود را به ضريح زده و عرض حال مىكند آن مرحوم ناراحت شد، فرياد مىزند و دستور مىدهد آن زائر را از حرم بيرون نمايند، آن مرد عرب وقتى بيرون مىرفت گفت: يا حسين من گمان ميكردم اينجا خانه تست، معلوم شد خانه ديگرى است!همان شب آن مرحوم در خواب مىبيند، كه حضرت سيدالشهداء در ضريح مقدس روى منبر تشريف دارند، ارواح مؤمنين حضور دارند و حضرت از خدام خود شكايت مىكند.كليددار عرض مىكند يا جداه مگر چه خلاف ادبى از ما صادر شده حضرت مىفرمايد: امشب عزيزترين ميهمانهاى مرا از حرم من با زجر بيرون كردى و من از تو راضى نيستم و خدا هم از تو راضى نيست، مگر اينكه او را راضى كنى!! كليددار عرض كرد: يا جداه من او را نمى شناسم و نمى دانم كجاست، حضرت فرمود: الان او در خانه حسين پاشا (نزديك خيمه گاه) خوابيده و به حرم ما هم خواهد آمد و او را با ما كارى بود و آن شفاى فرزند فلج او بود كه ما انجام داديم، فردا با قبيله اش مىآيند، به استقبال آنها برو، از خواب بيدار شد.فردا با چند نفر از خدام مىآيد و آن زائر غريب را همانجا كه حضرت فرموده بود پيدا مىكند، دستش را مىبوسد و با احترام به خانه خود آورده و بخوبى از او پذيرائى مىكند.فردا هم به اتفاق سى نفر از خدام به استقبال مىرود، مقدارى كه راه مىرود مىبيند جمعى هل هله كنان (شادى كنان) مىآيند و آن بچه فلج را كه شفا يافته بود به همراه آورده به حرم مطهر مشرف مىشوند. (329)
لطفا منتظر باشید ...
