بخش اول: فصل دوم: زمينه هاى قيام يا اسلام و سيدالشهداء
اهداف نهضت عاشورا
ان الحسين مصباح الهدى و سفينة النجاةمخالفين هر مكتب و هر دينى، در ابتداى ظهور مكتب جديد، بطور علنى با آن برخورد مىكنند، زيرا آن مكتب، بخاطر جوانى و تازگى آن، هنوز داراى طرفداران جدى نشده است، ولى آنها در اكثريت و قدرت هستند، همچنانكه ديديم مشركين در صدر اسلام با تمام توان از هر راهى كه ممكن بود، مانند شكنجه، و تهمت و قتل و غارت و جنگ و غيره به مقابله با اسلام پرداختند.اما پس از آن مكتب و مرام، پيشرفت پيدا كرد، و داراى طرفداران جدى شد و به قدرت رسيد، مخالفين آن مكتب ديگر نمى توانند با روش مقابله روياروى و اظهار مخالفت علنى به مقابله بپردازند، زيرا با نفوذى كه مكتب جديد دارد، آنها رسوا و نابود مىشوند،بهترين راه براى مقابله با مكتب و انقلابى كه پيروز شده است، همگام شدن ظاهرى با آن مكتب، و تظاهر نمودن به قبول آن، و سپس منحرف كردن تدريجى مردم از اصول و پايه هاى آن مكتب است به گونه اى كه مردم متوجه حساسيت انحرافات نشوند، تنها وقتى متوجه مكتب و اعتقاد خود بشوند كه كار از كار گذشته و در مقابل عمل انجام شده قرار بگيرند، يعنى خود را در عمل و عقيده نسبت به آن مرام سست احساس كنند، اينجاست كه يك درخت تنومند و ريشه دار را مىشود موريانه وار بر اثر نابود كردن تدريجى ريشه هاى مخفى آن با يك ضربه و فشار اندك سرنگون كرد.موريانه حيوانى ضعيف و نابيناست، به گونه اى كه مورچه دشمن سرسخت او به حساب مىآيد، اما همين حيوان ضعيف، اگر به ساختمان يا درخت تنومندى حمله كند، آن را ويران مىكند.روش ويرانگرى اين حيوان بسيار سهمگين است، او از دو ويژگى استفاده مىكند، ويژگى اول آنكه چون از نور خورشيد فرارى است. وقتى به چيزى مانند درخت يا ستون خانه حمله مىكند، آن را از درون پوك مىكند به گونه ايكه جدار بيرونى و پوسته بيرونى سوراخ نشود، به اين ترتيب، انسان هرگز متوجه تهى شدن و سست شدن ستون خانه نمى شود، مگر افراد متخصص و ژرف نگر، ويژگى دوم او اين است كه ويرانگرى خود را به آرامى و اندك اندك انجام مىدهد، به گونه اى كه تا قبل از وقوع حادثه، هر كس به ستون يا درخت تكيه دهد، متوجه فاجعه اى كه در شرف وقوع است نمى شود، آن فاجعه اى كه بر سر اسلام به وقوع پيوست و مىرفت تا به مرور زمان، همراه با خواب غفلتى كه سراسر عالم اسلام را فراگرفته بود، ستون خيمه اسلام را يكسره نابود كند، درست مانند همين جريان بود، مسلمانان در خواب غفلت، و مخالفين به آرامى و تدريج، مشغول تهى كردن و نابود كردن اساس و ريشه هاى درونى و پر اهميت اسلام بودند.آنچه ما در اين نوشتار بر آنيم كه به وضوح روشن سازيم، بيان عمق فاجعه و خطر بزرگى بود كه مىرفت اسلام و زحمات پيامبر اكرم و شهداء و فداكاريهاى اهل بيت عصمت و طهارت را از بين ببرد. اين درست است كه خداوند دين خود را حفظ مىكند، اما منافقين سعى خود را بكار خواهند گرفت، و خداوند هم به وسيله اسباب و علل طبيعى دين خود را محافظت مىكند، و حكمت الهى بر اين قرار گرفت كه سيدالشهداء، خون خدا شود و سر بقاء دين گردد همچنانكه نبى مكرم آورنده آن شريعت شد.اميرالمؤمنين عليه السلام وقتى پرچمهاى معاويه و اهل شام را ديد فرمود: سوگند به خدايى كه دانه را شكافت و خلايق را آفريد، اينها اسلام را بالاجبار پذيرفتند ولى در باطن مسلمان نبودند، وقتى كه يار و ياور پيدا كردند، كفر خود را اظهار نمودند و به دشمنى خود با ما برگشتند، جز اينكه نماز را رها نكردند. (34)آنچه بعد از پيامبر اكرم انجام گرفت، خواسته يا ناخواسته، نتيجه اى جز نابودى تدريجى اسلام نداشت،اكنون به انحرافات و اجتهاداتى كه خلفاء در مقابل پيامبر و بعد از حضرت، نسبت به تغيير دستورات دينى انجام دادند، و كار را به جايى رساندند كه امام حسين عليه السلام براى نجات دين، جز فداكارى چاره اى نداشت، توجه مىكنيم،
لطفا منتظر باشید ...
