حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام، طبق آنچه مشهور است در سوم ماه شعبان سال چهارم يا سوم هجرى متولد گرديده است، نام مباركش حسين و كنيه ايشان ابا عبدالله و ملقب به سيدالشهداء مىباشد، مادر گرامش حضرت فاطمه دختر پيامبر اكرم و پدر بزرگوارش، حضرت على ابن ابيطالب اميرالمؤمنين، برادر بزرگوارش امام مجتبى حضرت حسن عليه السلام، ايشان فرزند دوم حضرت فاطمه عليها السلام مىباشد كه ميان ايشان و امام مجتبى، كمتر از يكسال فاصله شده است، حضرت زينب و ام كلثوم دو خواهر گرامى ايشان از نسل حضرت فاطمه عليها السلام مىباشند، هنگام رحلت پيامبر اكرم، امام حسين عليه السلام شش يا هفت ساله بودند، اندكى پس از رحلت پيامبر صديقه طاهره مادر گراميش از ظلم دشمنان شهيد شد، مدت سى سال بعد از پيامبر با پدر بزرگوارش حضرت على عليه السلام بسر برد، و هنگام شهادت حضرت على عليه السلام سى و هفت ساله بود، مدت ده سال نيز پس از پدر با برادرش امام مجتبى عليه السلام زندگى نمود، پس از شهادت برادر حدود ده سال امامت نمود، و تا معاوية زنده بود همچنان به صلح برادرش پاى بند بود، اما پس از مرگ معاويه، بر عليه دستگاه ظلم و فساد بنى اميه قيام نمود و سرانجام پس از ششماه و هجرت از مدينه به مكه و از مكه به عراق، در صحراى كربلا بخاطر احياى اسلام ناب محمدى و افشاى خط نفاق و اصلاح انحرافاتى كه پس از پيامبر به وقوع پيوسته بود، خود و اصحاب و اهل بيت او شرافتمندانه به شهادت رسيدند.شهادت حضرت در دهم محرم سال 61 هجرى از جانب يزيد و به فرمان عبيدالله ابن زياد والى كوفه، و فرماندهى عمر ابن سعد واقع شد.سن مباركش به هنگام شهادت 57 سال بود.