اى كاش امام حسين را زيارت مىكردم ولى حج... - اسرار عاشورا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسرار عاشورا - نسخه متنی

سید محمد نجفی یزدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اى كاش امام حسين را زيارت مىكردم ولى حج...

معاوية ابن وهب يكى از اصحاب امام صادق عليه السلام است، گويد بر امام صادق عليه السلام وارد شدم، ديدم حضرت مشغول نماز است، نماز كه تمام شد حضرت در حال سجده مشغول مناجات شد و در آن عرضه مىداشت:

اى خدائى كه ما را به كرامت و وصيت مخصوص گرداندى و به ما وعده شفاعت دادى و دانش گذشته و آينده را عطا نمودى و دلهاى مردم را به طرف ما متمايل كردى، بيامرز مرا و برادرانم را، و زوار قبر پدرم حسن صلوات الله عليه را، همانها كه مال خرج مىكنند و بدن خود را به زحمت مىاندازند، تا به ما نيكى كنند، و به اميد آنچه نزد تو است مىباشند در رسيدگى به ما، و بخاطر شادى رساندن بر پيامبرت صلواتك عليه و اجابت دستور ما و به خشم آوردن دشمنان ما و تحصيل رضاى تو، اين كارها را مىكنند،

خدايا خود از جانب ما، با رضوان به آنها پاداش بده، شب و روز نگهدارشان باش، حضرت همينطور به دعا راجع به زوار و اولاد و خانواده آنها و ثواب آنها ادامه داد تا اينكه عرضه داشت: خدايا دشمنان ما، بر زوار بخاطر زيارت ايشان خرده گرفتند ولى اينها زيارت را رها نكردند، چون مىخواستند با مخالفين ما مخالفت كنند.

خدايا بر آن صورتهائى كه خورشيد تغيير داد، ترحم نما، خدايا بر آن گونه هايى كه بر قبر ابى عبدالله نهاده شد ترحم نما، خدايا بر آن چشمهائى كه اشكهايش به خاطر رحمت بر ما جارى شد ترحم نما، خدايا بر آن دلهائى كه به خاطر ما ناراحت و آتش گرفت ترحم نما، خداى رحمت فرست بر آن ناله اى كه براى ماست، خدايا آن بدنها و جانها را به تو مىسپارم، تا در روز عطش بر سر حوض بهره مند كنى،

وقتى مناجات حضرت تمام شد، عرض كردم: فدايت شوم، آنچه من از شما شنيدم اگر براى خدانشناسها مىبود، گمان مىداشتم كه به آتش جهنم دچار نشوند؟! بخدا آرزو كردم كه امام حسين را زيارت مىكردم و حج نمى كردم!

حضرت فرمود: تو كه به او (سيدالشهداء) نزديكى چرا او را زيارت نمى كنى چرا زيارت را رها مىكنى

عرض كردم: من نمى دانستم كه مساءله به اين عظمت است، حضرت فرمود: اى معاويه آنها كه در آسمان براى زوار حسين دعا مىكنند، از دعاگوهاى در زمين بيشترند، اى معاويه زيارت را ترك مكن، هر كه آن را ترك كند، آنقدر حسرت مىبيند كه آرزو مىدارد قبر حضرت نزد او مىبود،

آيا دوست ندارى كه خداوند تو را جزء كسانى ببيند كه پيامبر و على و فاطمه و ائمه عليهم السلام برايشان دعا مىكنند؟ آيا دوست ندارى كه فردا جزء كسانى باشى كه با آمرزش گناهان گذشته بر مىگردند، و گناه هفتاد سال آنها بخشوده مىشود؟ آيا دوست ندارى كه فردا جزء كسانى باشى كه ملائكه با آنها مصافحه مىكنند، آيا دوست ندارى فردا جزء كسانى باشى كه (از قبر) خارج مىشوند و گناهى در پى ندارند، آيا دوست ندارى فردا از كسانى باشى كه پيامبر با او مصافحه مىكند. (275)

/ 159