فصل پنجم : طهارت يا نجاست مشركان - طهارت و نجاست اهل کتاب و مشرکان در فقه اسلامی نسخه متنی

فصل پنجم : طهارت يا نجاست مشركان

تعريف مشرك

در فصل اول مفهوم واژه ((شرك )) و ((انواع مشركان )) درفرهنگ اسلامى , به ويـژه در قـرآن , تـشريح شد و دانستيم كه واژه ((مشرك )) درشريعت اسلام , در سه معنا استعمال
شده است , به تعبير ديگر مفهوم عامى است كه شامل افراد زيرمى شود:

1 - كسى كه براى خدا شريكى در عبادت قائل شود,مانندبت پرستان ومشركان قريش .

2 - كسى كه براى خدا شريكى در ذات و خالقيت يا ربوبيت و تدبير عالم قائل شود.

3 - كـسى كه براى خدا شريكى در اطاعت قائل شود, مثلا از طاغوت , قانون و ...فرمان پذيرد, يا از
هـواى نفس پيروى كند يا فريضه اى را, مثل نماز و حج ترك كند, ياعملى را به نيت خدا و غير خدا
انجام دهد.

پـيش تر بيان شد كه واژه مشرك در مواردى از قرآن و احاديث و كلمات علماى اسلامى در مفهوم
سـوم هـم به كار برده شده است , اما اصطلاح رايج در قرآن وسخنان بزرگان اسلام همان مفهوم
اول و دوم است , چنان كه مقصود از موضوع ((مشركان )) دراين فصل نيز همين مفهوم اول و دوم
است .

الف ) آراى فقيهان اهل سنت

فقيهان مذاهب اهل سنت در موضوع طهارت يا نجاست مشركان به دو گروه تقسيم مى شوند: