لطفا منتظر باشید ...
رايج ترين معناى شرك در اصطلاح قرآن
قـرآن كريم بيش از 180 بار واژه شرك را به صورت ها و صيغه هاى مختلف به كاربرده است .معانى هفتگانه اى كه گذشت , عمده ترين مفاهيمى است كه قرآن كريم واژه شرك را در آن ها به كار بردهاسـت .الـبـته معانى و مصاديق ديگرى نيز هست كه گاهى اين لفظ در آنها به كار رفته است , مثل
شـريـك بودن كسى در مال يا برده و ياشركت شيطان در مسير جمع آورى اموال و توليد مثل كه
ارتباطى به بحث حاضرنداشته و اصطلاح خاص شرعى نيز نمى باشد.از مـيـان اين معانى هفت گانه , رايج ترين مفهومى كه واژه شرك در قرآن , در آن معنا به كار برده
شـده اسـت ـ به صورتى كه تا حدى در آن معنا ظهور پيدا كرده و باديدن بدون قرينه اين واژه در
قـرآن , هـمـان مـعـناى خاص به ذهن تبادر مى كند ـ معناى ((شرك عبادى )) است و گاهى نيز
((شرك در ربوبيت )), زيرا اغلب , مخاطب اين آيات همان بت پرستان و ستاره پرستان جزيرة العرب
بودند كه ويژگى بارز و ناشايست آنان ((عبادت غير خدا)) و بسا ((اعتقاد به تاءثيرگذارى مستقل
وسايط خيالى ))بود.بـرايـن اساس مى توان نتيجه گرفت كه اگر در آيه اى از قرآن كريم , حكمى درباره مشركان بيان
شد, بدون اين كه قرينه اى خاص بر نوع معناى اراده شده از آن لفظاز بين معانى هفت گانه وجود
داشته باشد, مى توانيم آن حكم را ويژه مشركان عبادى , و در نهايت , مشركان در ربوبيت بدانيم , اما
مجوز و وجهى براى تعميم آن حكم به آلودگان به ((شرك در نيت )) كه بسيارى از مسلمانان هم
دچار آن هستند,در دست نيست .
