حديث معراج - بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت - جلد 1

پدید آورندگان: ابراهیم آودیچ، مهدی رستم نژاد، حجت کشفی، رینان ارون رونگسای، سیدصاق سیدنژاد، معروف عبدالمجید، سیدمجتبی آقایی، علی اسلامی، محمدهادی معرفت، ابراهیم رمضانیان، محترم شکریان، عباس پسندیده، محمد نقی زاده، محمدهادی یوسفی غروی، سید اصغر جعفری، لیلی حافظیان، محمد مطیع الرحمن، صلاح علی الکامل، غلامحسین احمدی، فرج الله هدایت نیا، محمد مددپور؛ مترجمان: مرصاد حاج آلیچ، محمدعلی سوادی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پيغمبر خدا (صلى الله عليه وآله) در آن هواى گرم قافله را در آن بيابان متوقف كرد، از سنگ يا از جهاز شترها منبرى درست كرده و حضرت على (عليه السلام) را در آن جا به خلافت منصوب كرد و خطبه ى مفصّلى ايراد فرمود و در ضمن آن از خلافت و امامت همه ى امامان پرده برداشت. در برخى از روايت هاى ديگر هم دوازده امام (عليهم السلام) را به نام مشخص كرده و به امامتشان تصريح نمود.

حديث لوح حضرت فاطمه  (عليها السلام) حديث لوح حضرت صدّيقه (عليها السلام) از جمله ى حديث هايى مى باشد كه به طور صريح نام دوازده امام و خصوصياتشان تا حضرت مهدى  (عليه السلام) را بيان كرده است.(1)

حديث معراج

«مفضّل عن الصّادق عن آبائه  (عليهم السلام) عن النّبى  (صلى الله عليه وآله) قال: لما اسرى بى اوحى الىّ ربّى جلّ جلالهُ... فرفعت رأسى فاذاً انا بانوار علىّ و فاطمة و الحسن والحسين وعلىّ بن الحسين ومحمّد بن علىّ و جعفر بن محمد وموسى بن جعفر وعلى بن موسى ومحمد بن علىّ وعلى بن محمّد والحسن بن علىّ والحجة بن الحسن القائم فى وسطهم كانّه كوكب درّىّ (عليهم السلام) قلت: يا ربّ من هؤلآء؟ قال: هؤلاء الأئمة و هذا القائم الّذى يحلّ حلالى و يحرّم حرامى و به انتقم من اعدائى و هو راحة لأوليائى و هو الّذى يشفى قلوب شيعتك من الظالمين و الجاحدين و الكافرين فيخرج اللاّت و العزّى طريّين فيحرقهما فَلَفِتْنَةُ النّاس بهما يومئذ اشدّ من فتنة العجل و السّامرىّ ; مفضّل از امام صادق(عليه السلام) از پدرانش(عليهم السلام) از

1- المجلسى، [العلامة] محمد باقر، بحارالانوار، ج 36، ص ص 195، 200 و 201.

/ 311