ساموئل هانتينگتون (1) - بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 1

واقع پيش داورى ناشى از كينه ى انسان هاى ضعيف (بنده ها) نسبت به قوى ترها (خدايگان) است.

با وجود خوش بينى فوكوياما او نسبت به آينده ى طويل المدت جامعه ها ترديدهاى جدى دارد: افول زندگى اجتماعى اين انديشه را القا مى كند كه در آينده ممكن است ما تبديل به «آخرين انسان» بشويم كه تنها به آسايش خود فكر مى كند و از هر گونه ميل براى اهداف متعالى محروم شده است. چرا كه سخت در جستجوى رفاه شخصى هستند. امّا خطر ديگرى نيز وجود دارد. ممكن است تبديل به «اولين انسان ها» نيز بشويم، يعنى انسان هايى كه درگير جنگى خونين و بى حاصل، اما با سلاح هاى مدرن هستند. در واقع فقدان ميدان عمل منظم و سازنده براى اهداف متعالى به سادگى مى تواند به ظهور مجدد ولى دير هنگام آن به صورت افراطى يا بيمارگونه منجر شود.

فوكوياما مى گويد منظور و استدلال من از اين كه دموكراسى ليبرال ممكن است نقطه ى پايان تكامل ايدئولوژيك بشر و آخرين شكل حكومت بشرى باشد اين نيست كه دموكراسى هاى با ثبات امروز مانند ايالات متحده امريكا، فرانسه يا سوييس عارى از بى عدالتى يا فارغ از مسايل اجتماعى جدى هستند. در واقع اين مشكلات ناشى از نقص دو اصل آزادى و برابرى كه دموكراسى نوبر آن استوار شده نيستند، بلكه نتيجه ى اجراى ناقص آن اصول هستند. از آرمان دموكراسى ليبرال نمى توان به چيز بهترى رسيد.

مجموعه مقالات( 2 )،ج1...،فرجام تاريخ در انديشه ى معاصر

ساموئل هانتينگتون (1)

هانتينگتون در تابستان 1972، با انتشار مقاله اى در فصلنامه ى امريكايى فارين افيرز(2)، نظريه ى جديد «برخورد تمدن ها» را مطرح ساخت و آن را چارچوب مفهومى يا پارادايم تحليل رخ دادهاى بين المللى دوره ى بعد از جنگ سرد، اعلام نمود.

در اين مقاله، وى از احتمال نزديكى و يا اتحاد تمدن هاى اسلامى و كنفوسيوسى و برخورد آن ها با تمدن غرب سخن گفته و هشدار داده است.

براى شناخت و تحليل وضعيت جهان بعد از جنگ سرد و يا آن چه نظم نوين جهانى خوانده مى شود، در غرب دو نظريه ى عمده: يكى خوش بينانه و ديگرى هشدار دهنده ارائه شده است. نظريه ى خوش بينانه از آن فوكوياماست كه ذكر آن

1- ساموئل هانتينگتون در سال 1927 ميلادى در شهر نيويورك و در يك خانواده ى مهاجر انگليسى به دنيا آمد.

تحصيلات ابتدايى را در اين شهر طى كرد و مدارك ليسانس و فوق ليسانس خود را از دانشگاه ييل و شيكاگو دريافت نمود. وى در سال 1951 نيز پس از دريافت مدرك دكتراى علوم سياسى از دانشگاه هاروارد به تدريس در اين دانشگاه پرداخت و براى مدتى نيز به رياست دپارتمان هاى مختلف آن دانشگاه برگزيده شد.

هانتينگتون از سال 1989 رياست مركز مطالعات استراتژيك دانشگاه هاروارد را عهده دار است. هانتينگتون هيچ گاه عهده دار سمت دولتى نبوده، ولى سازمان هاى دولتى مختلف در آمريكا همواره از همكارى وى به صورت مستقيم و يا غيرمستقيم بهره مند بوده اند. وى از سال 1952 تا 1953 در سمت دستيار تحقيقات امور دفاعى با مؤسسه ى مطالعاتى بروكينگز همكارى داشته و از سال 1954 تا 1957 نيز پژوهشگر شوراى تحقيقات علوم اجتماعى آمريكا بوده است. وى در سال 1958 به مدت يك سال دستيار مؤسسه ى مطالعات امور جنگ و صلح در دانشگاه كلمبيا (نيويورك) بود و از سال 1977 تا 1978 نيز با عنوان هماهنگ كننده ى دفتر طرح و برنامه ريزى شوراى امنيت ملى آمريكا با زبيگنيو برژينسكى در كابينه ى كارتر همكارى داشت. هانتينگتون از سال 1985 تا كنون با سمت تحليل گر امور دفاعى و استراتژيك، با آرمان هاى مختلف دولت آمريكا از جمله وزارت دفاع و وزارت امور خارجه همكارى داشته و از سال 1986 تا 1987 رياست انجمن مطالعات علوم سياسى آمريكا را عهده دار بوده است و بنيان گذار مجله ى فارين پاليسى است.

2- .s iaffA ngie oF