مرحله ى دوم
امير المؤمنين(عليه السلام) ضمن معرفى آخرين حجت الهى اصل مسأله ى غيبت آن حضرت را بيان مى كند. از اصبغ بن نباته نقل شده است كه مى گويد: روزى من حضور على بن ابيطالب(عليه السلام) رسيدم، آن حضرت را غرق در انديشه ديدم، در حالى كه با حالت انديشه به زمين خيره شده بود و تكه چوبى را بر زمين فرو مى كرد، عرض كردم: يا امير المؤمنين مگر اتفاقى افتاده است؟ چرا در حال تفكر هستى و به زمين خيره شده اى؟ آيا ميل و رغبت شما به دنيا باعث شده است كه چنين حالتى داشته باشى؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: نه به خدا سوگند نه به زمين ميل دارم و نه هيچ روزى دنيا را دوست داشته ام، اما درباره ى فرزندى كه بعدها از نسل من به دنيا خواهد آمد فكر مى كردم، او يازدهمين فرزند من است، او مهدى ما اهل بيت است كه زمين را پس از پرشدن از ظلم، ستم و تباهى با عدل و داد پر خواهد ساخت. اما پيش از آن براى او يك دوره ى غيبت است كه عده زيادى از مردم در اين دوره ازحق و صراط مستقيم منحرف مى شوند.(2)مرحله ى سوم
امام على(عليه السلام) طولانى بودن دوره ى غيبت امام عصر (عليه السلام) و مشكلات و1- الكلينى، [ثقة الاسلام] محمد بن يعقوب، اصول الكافى، ج2، ص139، ح13.2- المجلسى، [العلامة] محمد باقر، بحار الانوار، ج 51، ص 118، ح 18.