عالم گير شدن ظلم و بى عدالتى - بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت - جلد 1

پدید آورندگان: ابراهیم آودیچ، مهدی رستم نژاد، حجت کشفی، رینان ارون رونگسای، سیدصاق سیدنژاد، معروف عبدالمجید، سیدمجتبی آقایی، علی اسلامی، محمدهادی معرفت، ابراهیم رمضانیان، محترم شکریان، عباس پسندیده، محمد نقی زاده، محمدهادی یوسفی غروی، سید اصغر جعفری، لیلی حافظیان، محمد مطیع الرحمن، صلاح علی الکامل، غلامحسین احمدی، فرج الله هدایت نیا، محمد مددپور؛ مترجمان: مرصاد حاج آلیچ، محمدعلی سوادی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

عالم گير شدن ظلم و بى عدالتى

طبق روايات، يكى از نشانى هاى ظهور آن حضرت، پر شدن زمين از ظلم و بى دادگرى است. تقريباً كمتر روايتى پيدا مى شود كه موضوع مهدى (عج) و قيام آن حضرت را طرح كرده باشد ولى اشاره اى به عالم گير شدن ظلم و بى عدالتى نكرده باشد.

1- ابو سعيد خدرى از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) روايت مى كند كه فرمود: «لا تقوم الساعة حتى تمتلئ الارض ظلماً و عدواناً قال: ثم يخرج رجل من عترتى او من اهل بيتى يملأها قسطاً و عدلاً كما ملئت ظلماً و عدواناً ; ساعت ظهور فرا نمى رسد مگر آن كه زمين از ظلم و دشمنى پر گردد. سپس پيامبر اكرم افزود: آن گاه، مردى از عترت من يا از اهل بيت من، زمين را از عدل و داد پر مى كند همان گونه كه از ظلم و ستم پر شده است».(1) تعبير به «يَملأ الارضَ قسطاً و عدلاً كما ملئَت جوراً و ظلماً» در صدها روايت از پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) در مورد حضرت مهدى (عج) وارد شده است.(2) در برخى از روايت ها نيز تعبير به «بَعدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً» شده است.

قيام مردم در مشرق

از پيامبر گرامى اسلام (صلى الله عليه وآله) روايت شده است كه فرمود: «يخرج اُناس من المشرق، فيوَطّئُونَ للمهدى يعنى: سلطانه; مردمانى از مشرق قيام مى كنند و زمينه ى حكومت جهانى حضرت مهدى (عج) را آماده مى سازند».(3)

1- الشيبانى، احمدبن محمد، مسند احمدبن حنبل، ج 3، ص 424 ، ح 10920.

2- همان، ص451، ح 11092 و البجستانى الحنبلى، سليمان بن اشعث، سنن ابى داود، كتاب المهدى ، ج 4، ص 107، ح 2485.

3- ابن ماجة القزوينى،محمدبن يزيدبن عبدالله، سنن ابن ماجه، كتاب الفتن، باب خروج المهدى ، ج 2، ص 532، ح 4088; الحاكم النيسابورى، محمدبن عبدالله، المستدرك على الصحيحين، ج 4، ص 464 و الهيثمى، مجمع الزوائد، ج 7، ص 318.

/ 311