اگر كسى اشكال كند كه با توجه به روند جهانى سازى از سوى قدرت هاى بزرگ جهان و در رأس آنان لابى يهوديان، بديهى است كه با گذشت زمان، جهان نه تنها اصلاح نخواهد شد، بلكه بدتر و فاسدتر نيز خواهد شد، لذا اين سؤال پيش مى آيد كه چه زمانى جهان از جهت اخلاقى براى پذيرش نمايندگى خدا بر روى زمين اعلام آمادگى خواهد كرد؟ آرى، اشكال تا حدودى وارد است; يعنى احتمالاً مردم جهان با گذشت زمان به مراحل پايين تر فساد و انحراف سقوط خواهند كرد، ولى اوضاع تا چه زمان اين گونه خواهد بود؟ تا زمانى كه خودِ شرّ هم از شرّ بودن خود خسته شود. در واقع بشر امروز بسيارى از پيامدهاى نظام هاى مبتنى بر معيارهاى انسانى (و نه الهى) را تجربه كرده است.گرايش افراطى به استعمارگرى، نژاد پرستى و كمونيسم، فقط در برخى ساخته هاى بشرى قرن بيستم به ما نشان مى دهد حدود دويست ميليون قربانى از خود بر جاى گذاشته است. به ياد آوريد كه توده ى مردم چگونه با اشتياق به سوى كمونيسم و سوسياليسم شتافتند (كه در بين آن ها برخى از كشورهاى اسلامى هم بودند) و آن گاه به ياد آوريم جهان ساختگى ماركس و لنين چگونه و در يك شب از بين رفت. كالينوسكى چنين مى گويد: «بزرگترين گمراهى قرن بيستم»!اين اواخر شاهد هستيم كه چگونه لابى يهودى ـ مسيحى آخرين مرتبه ى خود; يعنى دمكراسى را به عنوان الهه ى جديد به جهانيان عرضه كردند. همگى از يكديگر سبقت مى گيرند تا هر چه زودتر صفت «دمكرات گرا» را به خود نسبت دهند. از سوى ديگر، هر كه با نظام دمكراسى مخالفت نمايد عنوان «مرتجع» را به وى مى دهند. اما در اين ميان، اگر كسى به عنوان مسلمان بخواهد از كشورى مبتنى بر قوانين الهى (شريعت) تبليغ كند، به او «بنيادگرا» گفته مى شود كه مترادف
لطفا منتظر باشید ...
