بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت - جلد 1

پدید آورندگان: ابراهیم آودیچ، مهدی رستم نژاد، حجت کشفی، رینان ارون رونگسای، سیدصاق سیدنژاد، معروف عبدالمجید، سیدمجتبی آقایی، علی اسلامی، محمدهادی معرفت، ابراهیم رمضانیان، محترم شکریان، عباس پسندیده، محمد نقی زاده، محمدهادی یوسفی غروی، سید اصغر جعفری، لیلی حافظیان، محمد مطیع الرحمن، صلاح علی الکامل، غلامحسین احمدی، فرج الله هدایت نیا، محمد مددپور؛ مترجمان: مرصاد حاج آلیچ، محمدعلی سوادی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

طبق آيه هاى قرآن، مهدى (عج) مظهر پيروزى اهل ايمان است.(1) طبق روايت هاى اسلامى، گروهى زبده به محض ظهور امام، به آن حضرت ملحق مى شوند. استاد مطهرى (رحمه الله) درباره ى آنان مى نويسد: «اين گروه ابتدا به ساكن خلق نمى شود، معلوم مى شود در عين اشاعه و رواج ظلم و فساد، زمينه هايى عالى وجود دارد كه چنين گروه زبده را پرورش مى دهد. اين خود مى رساند كه نه تنها اهل حق و حقيقت به صفر نرسيده، بلكه فرضاً اگر اهل حق از نظر كميّت قابل توجه نباشند از نظر كيفيّت از زبده ترين اهل ايمانند». (2) از نظر روايت هاى اسلامى، در مقدمه ى قيام امام، سلسله قيام هاى ديگر از طرف اهل حق صورت مى گيرد، مانند قيام يمانى قبل از ظهور. ايشان مى افزايد: «از مجموع آيات و روايات استنباط مى شود كه قيام مهدى موعود آخرين حلقه از مجموع حلقات مبارزات حق و باطل است كه از آغاز جهان برپا بوده است». (3) شكل ديگرى از انتظار نيز وجود دارد كه به تعبير استاد، نوعى اباحه گرى و ويران گرى است. استاد مى فرمايد: «طبق اين تعبير از انتظار، ماهيت قيام حضرت مهدى  (عليه السلام) صرفاً ماهيت انفجارى است. فقط و فقط از گسترش و رواج اختلاف ها و حق كشى ها و تباهى ها ناشى مى شود. هر اصلاحى مذموم است و از باب اينكه هدف وسيله را توجيه مى كند بهترين كمك به ظهور و بهترين شكل انتظار، ترويج و اشاعه فساد است». (4) از نظر استاد «اين نوع تفكر، ديالكتيكى است. اين نوع انتظار فرج منجر به نوعى تعطيل حدود و مقررات اسلامى مى شود و نوعى اباحه گرى بايد شمرده شود كه به هيچ وجه با موازين اسلامى و قرآنى وفق نمى يابد». (5)

1- ر . ك: النور: 24/55، القصص: 28/5 الانبياء: 21/10، الاعراف: 7/128.

2- پيشين، ص 59 .

3- پيشين.

4- پيشين، ص 48.

5- پيشين، ص 49.

/ 311