لطفا منتظر باشید ...
کرامات (226-250)
يكي از دوستان عزيزي كه امروزه واعظ شهير تبريز به شمار مي آيد براي نگارنده نقل كردند:در اوايل ورودم به تبريز، منزلي در خارج از محدوده شهر داشتم، آنجا هنوز لوله كشي نشده بود و هر وقت به سازمان آب مراجعه مي كرديم، به عنوان اينكه آنجا خارج از محدوده است، با پاسخ منفي روبرو مي شديم. يكي از همسايه ها آب داشت به ما اجازه داد كه از منزل ايشان آب آورده، نيازهاي اوّليه خود را تأمين كنيم. با توافق ايشان يك شلنگ 60 متري تهيّه كرديم و تا مدّتي از اين جهت در آسايش بوديم.
روزي به منزل آمدم، ديدم همسرم خيلي گريه كرده است، از علّت گريه اش جويا شدم، به منزل همسايه رفتم كه تقاضا كنم شلنگ ما را به شير آب وصل كنند، با اين كه در منزل بودند، در را برايم باز نكردند و به ما آب ندادند.
از اين پيشامد سخت ناراحت شدم، دستم از همه جا كوتاه بود، مراجعه مجدّد به سازمان آب سودي نداشت، هرچه فكر كردم، راه به جايي نبردم، به ياد عنايات دختر باب الحوائج در دوره اقامتم در قم افتادم، سريعاً بليط اتوبوس تهيّه كرده، رهسپار قم شدم.
مستقيماً به حرم مطهّر مشرّف شدم و عرضه داشتم: اي دختر باب الحوائج من روضه خوان شما هستم، جز شما پناهگاهي ندارم، من آب منزلم را از شما مي خواهم.
به تبريز بازگشتم، در منزل خانم افتخار السّادات روضه داشتم، رفتم روضه خواندم، پس از منبر با خطيب ارزشمند جناب آقاي حاج ميرزا وليّ اللّه عدلي كه او نيز آنجا منبر مي رفت، مصادف شدم، پرسيد: چرا اين قدر ناراحت به نظر مي رسيد؟ داستان را گفتم، گفت: مگر نمي دانيد كه رئيس سازمان آب پسر صاحب خانه است؟ آنگاه خانم افتخار السّادات را صدا كرد و داستان ما را به ايشان گفت. ايشان بلافاصله به پسرش جناب مهندس ميرودود افتخار السّادات زنگ زد و گفت: حتماً بايد ظرف يك هفته آب منزل فلاني وصل شود. او نيز دستور داد ظرف يك هفته همه مقدّمات فراهم گرديد، و ما از بركات وعنايات كريمه اهلبيت از مشكل بي آبي نجات يافتيم و از آب لوله كشي بهره مند شديم.
