لطفا منتظر باشید ...
ارزش وضرورت
خـيـرخـواهى در فرهنگ اسلام يك ارزش والا و پراهميت است و شارع مقدس بر تحكيم و فراگيرى آن در جامعه، تاءكيد فراوان دارد؛ امام صادق عليه السلام فرمود:
( عَلَيْكُمْ بِالنُّصْحِ لِلّهِ فى خَلْقِهِ فَلَنْ تَلْقاهُ بِعَمَلٍ اَفْضَلَ مِنْهُ) (56)
بـر شـمـا باد كه به خاطر خدا خيرخواه مردم باشيد كه هرگز با عملى بهتر از آن به ملاقات خدا نخواهى
رفت .امـيـر مـؤ مـنـان صـلوات الله عـليـه ، جـامـعـه مـنـهـاى نـصـيـحـت را مالامال از شرّ و تباهى
ارزيابى كرده ، مى فرمايد:( لا خَيْرَ فى قَوْمٍ لَيْسُوا بِناصِحينَ وَ لايُحِبُّونَالنّاصِحينَ) (57)
در مردمى كه نه خيرخواه باشند و نه خيرخواهان را دوست بدارند، خيرى نيست .حضرت باقر (ع ) نيز دانشمندانى را كه اقدام به خيرخواهى نكنند، خائن دانسته ، مى فرمايد:( اَلْعُلَماءُ فى اَنْفُسِهِمْ خانَةٌ اِنْ كَتَمُواالنَّصيحَةَ) (58)
دانشمندان ، اگر خيرخواهى را ابراز نكنند، درنزد خود خائن هستند.بـنـابـرايـن ، از نـظر اسلام ، هر كس هر دانش و تجربه اى كه كسب كرده ، بايد در اختيار مردم گـذارد و
در حـد تـوان بـه پـيـشرفت و بهروزى جامعه كمك كند. از آنجا كه ملّت ، در يك تقسيم بـندى كلّى به دو
قشر، مسؤ ولان و مردم ، تقسيم مى شود، وظيفه هر يك را به اختصار شرح مى دهيم .
الف ـ مسؤ ولان
قرآن و روايات گوياى آن است كه مسؤ ولان نظام اسلامى ـ از عاليترين مقام (رهبر) گرفته تا مـديـران عـالى ، مـيـانـى ، مـتـوسـط و حـتـى اعـضـاى عـادّى خـانـواده دولت و هـر مـسـؤ ول ديـگـرى ـ
بـايـسـتـى نـاصـح و خـيـرخـواه مـردم بـاشـنـد و گـرنـه پـسـتـى را كـه اشـغـال كـرده انـد،
نـاروا بـوده و خـود نـيـز خـائن هـسـتـنـد، امـام صـادق عـليـه السـلام از رسول خدا صلّى الله
عليه و آله نقل مى كند كه فرمود:( مَنْ سَعى فى حاجَةٍ لاَِخيهِ فَلَمْ يَنْصَحْهُ فَقَدْ خانَاللّهَ وَ رَسُولَهُ) (59)
هر كس كار برادرش را به عهده بگيرد، ولى خيرخواه او نباشد، به خدا و پيامبرش ، خيانت كرده است .از ايـن رو قـرآن مـجـيـد، وقـتـى داسـتـان پـيامبران بزرگى چون ؛ نوح ، هود، صالح و شعيب را بازگو
مى كند، از ميان همه ويژگيهاى آنان ، به خيرخواهى ايشان ، اشاره مى كند، كه به رغم لجاجت و شرك مردم ،
بطور مستمر، آنان را به نيكيها دعوت مى كردند و برايشان خيرانديشانى امين بودند.(60)امام على عليه السلام نيز در وصف پيامبر خاتم (ص ) مى فرمايد:( بـَعـَثـَهُ وَالنـّاسُ ضـُلاّلٌ فـى حـَيـْرَةٍ ... فـَبـالَغَ (ص ) فـىِالنَّصـيـحـَةِ وَ
مـَضـى عـَلَى الطَّريقَةِ) (61)
خـداونـد، پـيامبر (ص ) را در حالى كه مردم در گمراهى و حيرت بودند، برانگيخت و آن حضرت در خيرخواهى ،
سنگ تمام گذاشت و بر راه (مستقيم ) عبور كرد.هـمـيـن طـور آن حضرت پس از شهادت محمدبن ابوبكر، طىّ نامه اى مالك اشتر را از ( نصيبين ) احضار مى كند
تا به مصر گسيل دارد و ضمن آن مى نويسد:( اِسْتَخْلِفْ عَلى عَمَلِكَ اَهْلَ الثِّقَةِ وَالنَّصيحَةِ مِنْ اَصْحابِكَ) (62)
يكى از ياران مورد اطمينان و خيرخواه خود را به جاى خويش بگمار.رسـول گـرامـى اسـلام صـلّى الله عـليـه و آله ، حـتـى هـنـگـام ارسال چند نامه رسان به دربار
پادشاهان ، به آنان فرمود:( اِنـْصـَحـُوالِلّهِ فـى عـِبادِهِ فَاءِنَّهُ مَنِاسْتَرْعى شَيْئا مِنْ اُمُورِالنّاسِ
ثُمَّ لَمْ يَنْصَحْهُمْ حَرَّمَاللّهُ عَلَيْهِالْجَّنَةَ) (63)
بـه خـاطـر خـدا، بـراى بـندگانش خيرخواهى كنيد، زيرا هر كس بخشى از امور مردم را به عهده بگيرد،
ولى خيرخواه آنان نباشد، خداوند، بهشت را بر او حرام مى كند.
