وظيفه كارگزاران - اخلاق سیاسی نسخه متنی

بـنـابـرايـن ، آنـچـه صـف مـعـاويـه ، خـوارج و هـمـپـالگـى هـايـشـان را از صـف اهـل بيت (ع ) جدا
مى سازد ـ گر چه ممكن است شعارهايشان همسان باشد ـ اين نكته است كه آنان ، چهره كريه و كافر كيش خويش
را در پس اين شعارها پنهان كرده و آن را دستاويز اهداف شوم و شـيـطانى خود قرار داده اند واينان ، نه
تنها شعائر توحيدى را از صميم قلب پذيرا شده اند، بـلكـه بـراى تـحـقـّق آن فداكارى مى كنند، آنها
نان دين مى خورند و اينها جان بر سر دين مى نهند، اينان چنان بودند كه امام راحل (ره ) فرمود:

مـا مـفـتـخـريـم كه ائمه معصومين ما صلوات اللّه و سلامه عليهم در راه تعالى دين اسلام و در راه
پـيـاده كـردن قـرآن كريم ـ كه تشكيل حكومت عدل يكى از ابعاد آن است ـ در حبس و تبعيد به سر بـرده و
عـاقـبـت در راه بـرانـدازى حـكـومـتـهـاى جـائرانـه و طـاغـوتـيـان زمـان خـود، شـهـيـد
شدند.(147)

ولى جـبـهـه نفاق پس از آنكه به اهداف مادى خويش دست يابند، با گستاخى تمام ، همه شعائر الهـى را بـه
بـوتـه فـرامـوشـى مـى سـپـارند، بلكه آنها را به استهزا مى گيرند، چنان كه معاويه پس از مسلّط شدن
بر مسند خلافت و صلح با امام حسن عليه السلام ، رهسپار كوفه شد و در ( نُخَيْله ) ـ كه زمانى اردوگاه
نيروهاى اميرمؤ منان صلوات الله عليه بود ـ سخنرانى كرد و ضمن آن گفت :

بـه خـدا سـوگند من با شما (شيعيان ) نبرد نكردم كه نماز بخوانيد و روزه بگيريد يا حج به جـاى آوريـد،
بـلكه با اين هدف جنگيدم كه قدرت را در دست گيرم و بر شما حكومت كنم و اكنون به مراد خود رسيده ام !(148)

وى بـا هـمـيـن بـيـنـش در مـدّت بيست سال كه فرمانرواى بى چون و چراى جهان اسلام بود، به تخريب و
استهزاى شعائر دينى پرداخت ، به جاى روز جمعه در روز چهارشنبه نماز جمعه اقامه كرد!!، بِسْمِاللّه
الرَّحْمنِالرَّحيم و تكبيرهاى آخر نماز را عمدا ترك نمود، هنگام احرام حج ( تلبيه ) را ترك كرد و ...

.(149)

فرزند تبهكارش ـ يزيد ـ نيز وقتى بر اريكه قدرت تكيه مى زند، همين روش خائنانه را ادامه مى دهد. به
عنوان مثال ، در يكى از ترانه هاى مجلس عيّاشى خويش چنين مى سرايد:

اى يـاران هـمـپـيـاله مـن بـرخـيزيد و به نواى دلنواز مطرب گوش دهيد و جامهاى پى در پى را سـركشيد و
معنويت را فراموش كنيد، نغمه دلپذير چنگ ، مرا از نداى اللّه اكبر اذان باز مى دارد و من ، حوران
بهشتى را با شراب تهِ خم عوض كرده ام !(150)

وظيفه كارگزاران

بـا تـوجه به آنچه ياد شد، يكى از اهداف استراتژيك و حياتى نظام اسلامى ، تعظيم شعائر الهى است و
كارگزاران چنين نظامى ـ در هر رده ـ بايد بيشترين تلاش خويش را در اين مسير به كار گيرند، همان گونه
كه قرآن مجيد آن را از ويژگيهاى مسؤ ولان مؤ من شمرده و فرموده است :

( اَلَّذيـنَ اِنْ مـَكَّنـّاهـُمْ فـِى الاَْرْضِ اَقـامـُوا الصَّلوةَ وَ اتـَوُا الزَّكـوةَ
وَ اَمَروُا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلّهِ عاقِبَةُ الاُْمُورِ) (151)

كسانى كه هرگاه در زمين به آنها قدرت بخشيم ، نماز را بر پاى دارند و زكات دهند و امر به معروف و نهى
از منكر كنند و پايان همه كارها از آن خداست .

ايـن آيـه شـريف ، تابلو زيبا و زنده اى فرا روى همه دولتمردان مسلمان بويژه مسؤ ولان نظام اسـلامـى
اسـت ـ كـه ايـنك به عنوان امّ القراى جهان اسلام مطرح است ـ آنان بايد بدون واهمه از هـيـاهـوى
قـدرتـهـاى شـيـطـانـى و ضـدّ خـدايـى ، حـرمـت شـعـائر الهـى را در داخـل و خـارج ، حـتـى در سطح
بين الملل پاس دارند و با استفاده از دانش و تكنيك مدرن ، بويژه با سود جستن از ابزار هنرى و تبليغى
مشروع و درك زمان و مكان ، به شعائر اسلامى ارج نهند.