ترجمه الغدیر جلد 15

17 - آورده اند كه بوهريره گفت در هر نمازى بايد حمد و سوره خواند آن چه برانگيخته خدا "ص" به ما شنوانيد به شما مى شنوانيم وآن چه از ما پوشيده داشت "آهسته خواند" از شما پوشيده مى داريم و بربنياد گزارشى: هر نمازى حمد و سوره دارد. مسند احمد 348/2، صحيح مسلم 116/1، سنن ابو داود 127/1، سنن نسائى 163/2، سنن بيهقى 40/2 به گزارش از مسلم و در ص 61 به گزارش ازبخارى، تيسير الوصول 228/2.

18 - آورده اند كه بوهريره گفت: راستى اين كه پيامبر "ص" قرائت را با اين فراز آغاز مى كرد: ستايش خداى را پروردگار جهانيان. اين گزارش را ابن ماجه در سنن خود 271/1 آورده است.

واز زبان انس پسر مالك نيز- همراه باافزونى هائى- به خامه دارمى در سنن وى 83/1 و نسائى در سنن وى 133/2 و شافعى در كتاب الام 93/1 بازگو شده است.

19 - عمرو پسر شعيب از پدرش ازنيايش عبدالله پسر عمرو پسر عاصى گزارش كرده است كه پيامبر گفت: هر نمازى كه سوره حمد در آن خوانده نشودكمبود دارد، كمبود دارد، كمبود دارد و به گزارش احمد: كمبود دارد. پس آن كمبود دارد پس آن كمبود دارد.

گزارش بالا را احمد در السمند 204/2 و 215 و ابن ماجه در سنن خود
278/1 آورده اند

20 - بوداود در سنن خود 119/1 از زبان على پسر ابوطالب "ض" آورده است كه برانگيخته خدا "ص" چون به نماز برمى خاست تكبير مى گفت و هر دو دست خود را تا كنار دو شانه اش بالا مى برد و چون خواندن حمد و سوره را هم به مى برد و چون مى خواست به ركوع رود نيز به همين گونه رفتار مى كرد.

21 - بوحميد ساعدى در ميان ده كس از ياران برانگيخته خدا "ص" بود "يكى شان بوقتاده" پس بوحميد گفت:من نمازگزاردن برانگيخته خدا "ص" را به شما مى آموزم برانگيخته خدا چون به نماز برمى خاست هر دو دستش رابلند مى كرد تا در برابر شانه اش مى نهاد سپس مى خواند تا هر استخوانى به گونه درست سر جايش آرام مى گرفت سپس مى خواند و سپس تكبير مى گفت و سپس هر دو دست را بلند مى كرد تا در برابر شانه هايش مى نهاد و آن گاه به ركوع مى رفت- سپس چگونگى ركوع و سجود او را ياد كرد- و آن گاه گفت:در ركعت دوم نيز همين گونه رفتار مى كرد.

سنن بوداود 116/1، سنن دارمى 313، سنن ابن ماجه 283/

1 - كه پاره اى از آن را آورده، سنن بيهقى 72/2، مصابيح السنه 54/1