نگاهي در دليل جمع ميان دو خواهر - ترجمه الغدیر جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه الغدیر - جلد 15

عبدالحسین امینی؛ مترجمین: محمدتقی واحدی، علی شیخ السلامی، سید جمال موسوی، محمدباقر بهبودی، زین العابدین قربانی لاهیجی، محمد شریف رازی، علی اکبر ثبوت، جلال الدین فارسی، جلیل تجلیل

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نگاهي در دليل جمع ميان دو خواهر

اينك ما سخن جصاص را با آوردن شان نزول اين آيه " و زنان شوهردار مگر آنان كه مملوك شمايند " دنبال مى كنيم تا دانسته شود كه- همچنان چه از زبان جصاص شنيدى- مورد و علتى كه براى آن نازل شده غير از مورد و علتى است كه اين آيه: " و اين كه دو خواهررا با هم داشته باشيد " براى آن نازل شده است:

مسلم در صحيح خود و نيز ديگران آورده اند كه بوسعيد خدرى گفت: زنانى از اسيران اوطاس به دست ما افتاد كه شوهردار بودند و چون شوهر داشتند ما آميزش با ايشان رانپسنديديم و در اين باره از پيامبر"ص" پرسش كرديم پس اين آيه نازل شد: " و زنان شوهردار مگر آنان كه مملوك شمايند " و با همين آيه بود كه آميزش با ايشان را روا شناختيم و در عبارت احمد: اصحاب رسول خدا "ص" در روز اوطاس زنانى شوهردار مشركان را اسير گرفتند و كسانى از ياران رسول
خدا "ص" از آميزش با آنان خوددارى نموده و اين كار را خوش نداشتند پس اين آيه در اين باره نازل شد: و زنان شوهردار،مگر آنان كه مملوك شمايند.

و در عبارت نسائى: راستى اين كه پيامبر "ص" لشگرى به اوطاس فرستاد تا با دشمنى برخورد كرده و با ايشان جنگيده و پيروز شدند و زنانى به اسارت گرفتند كه در ميان مشركان شوهر داشتند و مسلمانان آميزش با ايشان راخوش نداشتند تا آيه نازل شد: " و زنان شوهردار مگر آنان كه مملوك شمايند. "

بنگريد به صحيح مسلم 417 و416/1، صحيح ترمذى 135/1، سنن بوداود 336/1، سنن نسائى 110/6، مسند احمد 84 و72/3 احكام القرآن از جصاص 165/2، سنن بيهقى 167/7، المحلى از ابن حزم 447/9، مصابيح السنه 29/2، تفسير قرطبى 121/5، تفسير بيضاوى 269/1، تفسير ابن كثير372/1، تفسير خازن 375/1، تفسير شوكانى 418/1

على و ابن عباس و عمر وعبدالرحمن بن عوف و ابن عمر و ابن مسعود و سعيد بن مسيب و سعيد بن جبيرنيز بر اساس روايت بالا آيه را تفسيركرده و گفته اند: اين آيه درباره زنان شوهردارى نازل شد كه به اسارت مسلمين در آمدند و با اين آيه آميزش با ايشان- از راه كنيز گيرى- بر مسلمانان حلال گرديد و با اسير شدن تنها آن ها- و نه شوهرانشان- در ميانه جدائى افتاد

قرطبى در تفسير خود 121/5 مى نويسد: علما در تاويل اين آيه اختلاف كرده اند ابن عباس و بوقلابه و ابن زيد و مكحول و زهرى و بوسعيد خدرى گفته اند: مقصود از زنان شوهردار در اين جا خصوص زنان شوهردارى كه اسير شده اند و معنى آيه مى شود: زنان شوهردار بر شما حرام اند مگر از سرزمين دشمنان حربى اسير گرفته باشيد و مملوك شما شده باشد كه در اين صورت براى كسى كه در سهم او قرار گرفته حلال مى شود هر چند شوى داشته باشد و قول شافعى نيز كه اسير شدن را موجب قطع ازدواج سابق مى داندبر همين است- و


/ 220