دستورهاى پيامبر درباره خوانندگى و بازيگرى
در آئين نامه هاى ارجمند از زبان او "ص" آمده است كه هيچ مردى آواز خود را به خوانندگى بلند نكند مگر آن كه خداوند دو اهريمن بر سر او فرستد- يكى بر اين شانه اش و ديگرى بر شانه ديگر- كه با پاهاى خود او را همچنان بزنند تا آن گاه كه خاموش شود.و در گزارش ابن ابى الدنيا و ابن مردويه به اين گونه آمده: هيچ كس آواى خود را به خوانندگى بلند نكند مگر اين كه خداى برتر از پندار دو اهريمن بر سر وى فرستد كه بر دو شانه اش بنشينند و بادو پاشنه خود همچنان بر سينه او بكوبند تا آرام بگيرد.
برگرديد به تفسير قرطبى 53 /14، تفسير زمخشرى 411 /2، نقد العلم و العلماء از ابن جوزى ص 248، تفسير خازن 460 /3، تفسير نسفى كه در كنار تفسير خازن چاپ شده 460 /3، ارشاد السارى 164 /9، الدرالمنثور 159 /5، تفسير شوكانى 228 /4، تفسير آلوسى 68 /21
عبدالرحمن پسر عوف آورده است كه برانگيخته خدا "ص" گفت مرا از دو آواز بى خردانه و تبهكارانه بازداشته اند آوازى به هنگام ترانه بازيگرى و سازهاى اهريمن، و آوازى به هنگام گرفتارى و خراشيدن روى ها و چاك زدن گريبان ها و آهنگ اهريمن.
و در گزارش ترمذى و جز او از زبان انس آمده است كه پيامبر گفت: دو آهنگ، نفرين زده و تبهكارانه است كه از آن جلوگيرى مى كنم آهنگ ساز و آواز اهريمن به هنگام ترانه خوانى و شادمانى و آوائى به هنگام گرفتارى، سيلى زدن بر چهره و گريبان دريدن
تفسير قرطبى 53 /14، نقد العلم و العلماءص 248، الدرالمنثور 160 /5، كنز العمال 333 /7، تفسير شوكانى 229 /4، نيل الاوطار 268 /8
3 - عمر پسر خطاب آورده است كه پيامبر گفت: بهاى كنيز خواننده، ناشايست است و خوانندگى او ناروا و نگريستن به او ناسزا و بهاى آن همچون بهاى سگ است وبهاى سگ نيز ناشايست است.
چنان كه در ارشاد السارى از قسطلانى 163 /9 و در نيل الاوطار از شوكانى 264 /8 مى خوانيم گزارش بالا از راه طبرانى رسيده است
4 - ابو موسى اشعرى آورده است كه پيامبر گفت: هر كس به آواز خوانندگان گوش دهد نخواهند گذاشت كه به آواى روحانيان گوش دهد پرسيدند اى برانگيخته خدا روحانيان كيانند؟ گفت خوانندگان بهشتى.
گزارش بالا را حكيم ترمذى در نوادر الاصول و قرطبى در ج 14 ص 54 از تفسير خود آورده اند.
5 - آورده اند كه پيامبر گفت: در ميان پيروان من كسانى خواهند بود كه پوشيدن خز و نوشيدن مى و نيز ساز و آواز و بازيگرى را روا مى شمارند.
گزارش بالا را احمد و ابو داود و ابن ماجه و ابو نعيم با زنجيره هاى درست خويش- كه جاى نكوهشى در آن ها نيست- آورده اند و گروهى ديگر از پيشوايان نيز- به گفته برخى از پاسداران گزارش ها- آن را درست شمرده اند و اين سخن آلوسى است در تفسير خود 76/21. چنان چه بيهقى نيز در سنن كبرى 221 /10 آن را آورده و گويد: بخارى در صحيح آن را آورده است.
6 - ابن عباس و انس و ابو امامه آورده اند كه پيامبر گفت: در ميان اين توده، هم فرو رفتن در زمين هست و هم سنگباران شدن و هم ديگرگون شدن چهره و اندام واين در هنگامى است كه باده گسارى نمايند و كنيزكان خواننده بگيرند
و ساز بزنند.
چنان چه در الدر المنثور 324 /2 و تفسير آلوسى 76 /21 مى خوانيم گزارش بالا را ابن ابى الدنيا و احمد و طبرانى آورده اند.