ترجمه الغدیر جلد 15

22 - آورده اند كه جابر پسر عبدالله گفت: در دو ركعت نخست، سوره حمد و سوره اى ديگر خوانده مى شود و در دو ركعت پس از آن، سوره حمد. و گفت: ما چنان گزارش مى كرديم كه نماز درست نيست مگر با خواندن سوره حمد و بيش از آن. و به گزارش طبرانى: شيوه قرائت درنماز آن است كه در دو ركعت نخست سوره حمد خوانده شود و يك سوره ديگر و در دو ركعت پس از آن نيز سوره حمد.

سنن بيهقى 63/2 كه مى گويد: از زبان على پسر ابوطالب و عبدالله پسر مسعود و عايشه هم گزارش هائى كه گواه اين زمينه باشد بازگو كرده ايم. و باز به گونه اى كه در كنزالعمال 209/4 و 250 مى خوانيم ابن ابى شيبه نيز
آن را بازگو كرده و به گونه اى كه در مجمع الزوائد 115/2 مى خوانيم طبرانى هم به همان گونه ياد شده آن را گزارش كرده است.

23 - جابر پسر عبدالله گفت: هر كس يك ركعت نماز بخواند و سوره حمد را در آن نخواند نماز نخوانده است مگر پسنماز باشد

صحيح ترمذى 42/1 كه جداگانه نيز درستى آن را گواهى كرده، موطا مالك 80/1، المدونه الكبرى از مالك 70/1، سنن بيهقى 160/2، تيسير الوصول 223/2

24 - از زبان عبدالله پسر عمر آورده اند كه پيامبرگفت: هر كس در نمازى كه بر او نوشته شده- يا براى ستودن خدا مى خواند- بايد سوره حمد را همراه با "سوره ديگر از" قرآن بخواند و هر نمازى كه حمد را در آن نخوانند "اين را سه بار گفت:" كمبود دارد

گزارش بالا را نگارنده كنزالعمال در 96/4 از زبان عبدالرزاق بازگو كرده و نيكو شمرده است.

25 - از زبان بوهريره آورده اند كه پيامبر گفت نماز كسى كه سوره حمد در آن نخواند پذيرفته نيست.