آيه: 87 وَيَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاء اللَّهُ وَكُلٌّ أَتَوْهُ دَاخِرِينَ
ترجمه :
و(ياد كن ) روزي كه در صور دميده شود، پس هركه در آسمان ها وهركه در زمين است به هراس افتد، مگر آن كس كه خدا بخواهد وهمگي خاضعانه نزد او آيند.نکته ها
كلمه ي ((دخور)) به معناي ذلّت و كوچكي است .در قرآن از دو ((نفخ صور)) سخن به ميان آمده است : يكي نفخه اي كه سبب مرگ همه مي شود و ديگري نفخه اي كه سبب حيات و حضور مي گردد. در آيه ي 68 زمر مي خوانيم : (و نفخ في الصور فصعق من في السموات و من في الارض الاّ من شاءاللّه ثم ّ نفخ فيه اخري فاذا هم قيام ينظرون ) در صور ((اسرافيل )) دميده شود و همه ي موجودات آسماني و زمين مي ميرند، مگر كساني كه خدا بخواهد، سپس بار ديگر در صور دميده شود، ناگهان تمام خلايق برخيزند و در انتظار (حساب و جزا) باشند.مراد از نفخه در اين آيه ، يا نفخه ي اوّل است ، به دليل كلمه ي (فزع) و يا نفخه ي دوّم ، به دليل (آتوه ) و يا هر دو نفخه ، به دليل هر دو كلمه . ((واللّه العالم )).در روايات مي خوانيم : مسئول دميدن در صور، فرشته اي به نام اسرافيل است . در دعاي ام ّداوود مي خوانيم : ((الّلهم صل ّ علي اسرافيل حامل عرشك و صاحب الصّور)).(540) گروهي كه از وحشت وهراس آغاز قيامت درامانند، (الاّ من شاءاللّه ) در دو آيه بعد معرّفي شده اند: (من جاء بالحسنه فله خير منها وهم من فزع يومئذ آمنون ) چنانكه در جاي ديگر مي خوانيم : (لايحزنهم الفزع الاكبر) (541) ناله ي بزرگ آن روز، آنان را محزون نمي كند.پيام ها:
1- فروپاشي نظام هستي ، مرگ انسان ها و شروع قيامت ، با ايجاد صدايي مهيب (دميده شدن در صور) صورت مي گيرد. (ينفخ في الصور)2- در آسمان ها موجودات زنده و مسئول وجود دارند و اين موجودات ، حشر و قيامت نيز دارند. (من في السموات كل أتوه داخرين )3- در قيامت همه از درون احساس كوچكي مي كنند. (داخرين )540-تفسير نورا
541-انبياء، 10