آيه: 5 وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا - تفسیر نور سوره مریم نسخه متنی

آيه: 5 وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا

ترجمه:

و همانا من براي پس از (مرگ ) خود، از بستگانم بيمناكم و همسرم نازا بوده است ، پس از جانب خود جانشيني (فرزندي ) به من عطا فرما.

نکته ها

((عاقر)) به مرد يا زني گفته مي شود كه از او فرزندي به عمل نمي آيد. ((اشتعال )) به معناي زبانه كشيدن آتش و انتشار آن است . بنابراين ، جمله ي (واشتعل الرأّس ) يعني سفيدي موها در سر من ، مثل آتش شعله كشيده و منتشر شده است .

با توجّه به آيه 38 آل عمران ، كه دعاي زكريّا را چنين نقل مي كند: (رب ّ هب لي من لدنك ذرّيه طيّبه) معلوم مي شود كه مراد از (وليّا) در اين آيه ، فرزند صالحي است كه جانشين پدر باشد.

در دعا، گاهي رابطه ي بنده و خداوند به قدري تنگاتنگ مي شود كه به جاي ((يا رب ّ))، ((رب ّ)) مي گويد. (349)

امام صادق (ع) فرمود: نگراني زكريّا از عمو وپسر عموهايش بود. (350)

پيام ها:

1- در دعا از كلمه ي ((رب ّ)) استمداد بجوييم ، (رب ّ... رب ّ... رب ّ) از ضعف هاي خود بگوييم ، (واشتعل الرأس شيبا) نعمت ها و الطاف خدا را ذكر كنيم . (ولم اكن بدعائك رب ّشقيّيا) آنگاه حاجت خود را به زبان آوريم . (فهب لي من لدنك وليّا)

2- پايه ي بدن آدمي استخوان است و ضعف استخوان ، ضعف تمام بدن را به دنبال دارد. (وهن العظم )

3- مؤمن ، هرگز از رحمت خدا مأيوس نمي شود. (زكريّا در پيري از خداوند فرزند مي خواهد) (رب ّانّني وهن العظم ... لم اكن بدعائك رب ّشقيّيا)

4- انسان مأيوس ، بدبخت وشقي است . (ولم اكن بدعائك رب ّشقيّيا) حتّي در سخت ترين شرايط، در دل مردان خدا يأس راه ندارد.

5- مردان خدا، از وارث بد مي ترسند. (خفت الموالي من ورائي )

6- در بينش الهي ، اراده خداوند بر عوامل طبيعي حاكم است . (هب لي من لدنك )

7- با اينكه خداوند حاجات انسان را مي داند، امّا در دعا و ناله ، بركاتي مانند آرامش روحي ، تواضع و عبوديّت دعاكننده و مدح و ستايش خداوند نهفته است . (انّي وهن العظم ... هب لي من لدنك وليّا)

8- فرزند، هبه ي آسماني از جانب خداوند است . (فهب لي من لدنك )

9- نه همسر نازا را رها كنيد و نه اميد خود را از دست بدهيد. (كانت امرأتي عاقرا... هب لي من لدنك وليّا)

10- علاقه به جاودانگي و خلود، در فطرت بشر وجود دارد و انسان دوست ندارد فراموش شده و ابتر باشد. (هب لي من لدنك وليّا)

11- گرچه يكي از نگراني هاي انسان ، بي فرزند بودن است (خفت )، ولي اولياي خدا فرزند را بيشتر براي تداوم اهداف معنوي خود مي خواهند. (وليّا)

349-تفسير في ظلال القرآن
350-تفسير نورالثقلين