آيه: 75 قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا - تفسیر نور سوره مریم نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

تفسیر نور سوره مریم - نسخه متنی

محسن قرائتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

آيه: 75 قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا

ترجمه:

بگو: هركه در گمراهي است ، خداوند رحمان (طبق سنّت خود) مدّتي به او مهلت و مدد مي دهد، تا زماني كه آنچه را وعده داده مي شوند ببينند، يا عذاب (اين دنيا) يا (عذاب ) قيامت را. پس (در آن روز) خواهند دانست چه كسي جايگاهش بدتر ولشكرش ناتوان تر است .

نکته ها

((مدّ)) و ((امداد)) به يك معناست ، لكن به گفته ي راغب ، معمولا ((امداد)) در مورد كار پسنديده ومحبوب و ((مدّ)) در مورد كار ناپسند و مكروه استفاده مي شود.

خداوند متعال به همه ي كساني كه راه شرّي را انتخاب كنند، مهلت مي دهد. اين مهلت براي اين است كه شايد توبه كنند، يا فرزندان صالحي از نسل آنان به وجود آيد. گرچه برخي گمراهان از مهلت الهي سوء استفاده كرده ، گناهان بيشتري مرتكب مي شوند و عذاب خود را بيشتر مي كنند. (473)

لطف حق ّ با تو مداراها كند چون كه از حد بگذرد رسوا كند امام صادق (ع) درباره ((اذا رأوا ما يوعدون )) فرمودند: آن وعده ي ظهور حضرت قائم (ع) است و ((شرّ مكانا)) يعني روز قيام قائم معلوم خواهد شد كه چه كسي در موقعيّت ناپسند و ضعيف قرار دارد. (474)

پيام ها:

1- سنّت خداوند بر اين است كه زمينه ي حركت و رشد را براي همه ي انسان ها فراهم كند، واين انسان است كه اگر گمراهي را برگزيد. خداوند مدّتي به او مهلت مي دهد، (من كان في الضلاله فليمدد) و اگر راه هدايت را در پيش گرفت خداوند بر هدايتش مي افزايد. (و يزيداللّه الّذين اهتدوا هدي )

2- مهلت و امداد، برخاسته از رحمت الهي است . (فليمدد له الرّحمن )

3- كفّار بارها به خطر و عذاب تهديد مي شدند، ولي آنان متذكّر نمي شدند. (مايوعدون )

4- خدا بعضي گمراهان را در دنيا عذاب مي كند وحساب قيامتش همچنان باقي مي ماند، ولي بعضي را تنها در قيامت كيفر مي دهد. (امّا العذاب وامّا السّاعه)

5- در لحظه ي مرگ ، مقام و موقعيّت ، بستگان و نفرات به كار نمي آيند. (شرؤ مكانا و اضعف جندا)

6- قيامت روز ظهور حقايق و كشف و شهود است . ( حتّي اذا رأوا... فسيعلمون ...)


473-تفسير اطيب البيان
474-كافي ، ج 1، ص 431

/ 99