آيه: 57 وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا - تفسیر نور سوره مریم نسخه متنی

آيه: 57 وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا

ترجمه:

و ما او را به مقام والايي رسانديم .

نکته ها

مراد از ((مكانا عليّا))، يا مقام بلند معنوي است يا عروج به آسمان ها، زيرا خداوند چهار پيامبر ديگر را به آسمان ها برد: ادريس ، عيسي ، خضر و الياس . (420)

((صدّيق )) به كسي گفته مي شود كه گفتار و رفتارش با هم هماهنگ باشد.

سيماي ادريس (ع) حضرت ادريس ، از اجداد حضرت نوح است وبه دليل اشتغال زياد او به درس (421) يا به خاطر آن كه اوّلين كسي بود كه با قلم نوشت ، به ادريس مشهور شد. (422)

نام شريف ادريس ، دو بار در قرآن آمده و با اوصاف ((صدّيق ))، ((صابر)) و ((نبي )) از او تجليل شده است .

در حديثي مي خوانيم : خانه ي ادريس ، در مسجد سهله در اطراف نجف اشرف بوده است . (423)

ادريس ، اوّلين كسي بود كه علم نجوم و حساب را مي دانست . (424)

اوّلين كسي بود كه به انسان ، خياطي آموخت . (425)

ادريس (ع) 365 سال عمر كرد و بعد به آسمان رفت و اكنون زنده است و در زمان ظهور حضرت مهدي (ع) حاضر خواهد شد. (426)

پيام ها:

1- ياد و تجليل از بزرگان وسيله رشد و هدايت ديگران است . (واذكر)

2- تجليل ها بايد پايدار بماند. (في الكتاب )

3- معيار تجليل از افراد، بايد ارزشهاي معنوي آنان باشد. (صدّيقا نبيّا)

4- صداقت ، شرط تأثيرگذاري در تبليغ است . (صدّيقا نبيّا) تقدّم كلمه ي ((صدّيق )) بر ((نبي ّ))، نشانه ي آن است كه صداقت زمينه ي نبوّت است .

420-تفسير اطيب البيان
421-تفسير الميزان
422-تفسير نمونه
423-تفسير الميزان
424-تفسير اطيب البيان
425-تفسير نمونه
426-تفسير اطيب البيان