آيه: 52 وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا - تفسیر نور سوره مریم نسخه متنی

آيه: 52 وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا

ترجمه:

و از جانب راست (كوه ) طور او را ندا داديم و به (مقام قرب خود و) رازگويي نزديكش ساختيم .

نکته ها

كلمه ((ايمن )) يا از ((يمن )) به معناي مبارك است ويا از ((يمين )) به معناي جانب راست .

در آغاز آيه ، ندا و در پايانش مناجات مطرح شده و اين نشانه ي مهرباني خداوند است ، مثل اينكه مولايي عزيز، برده اش را بلند صدا زند كه ((بيا نزد من بنشين تا با هم خصوصي صحبت كنيم )). (409)

در قرآن ، درباره ي گفتگو و ارتباط موسي (ع) با خداوند هم به ((تكلّم )) تعبير شده ، (كلّم اللّه موسي تكليما) (410) ، هم به ((ندا))، (ناديناه ) و هم به نجوي . (قرّبناه نجيّا) مراد از قرب در آيه ، قرب و نزديكي مكاني نيست ، بلكه قرب مقامي است .

كوه طور، ميان مصر و مدين واقع است . (411)

پيام ها:

1- خداوند متعال با لطف ومهرباني ، انبيا را گام به گام به خود نزديك مي كند. (ناديناه ... قرّبناه )

2- بعضي مكان ها قداست دارند. (جانب الطور)

3- مقام قرب و نجوي ، بالاترين مقام هاست . (412) (و قرّبناه نجيّا)

4- خداوند بعضي مطالب را با انبيا نجوا كرده و محرمانه مي گويد. (نجيّا)

409-تفسير الميزان
410-نساء، 164
411-تفسير كشف الاسرار
412-حضرت علي (ع) مي فرمايد: (اذا اشتغل اهل الجنه بالجنه اشتغل اهل اللّه باللّه ) آنگاه كه اهلبهشت از نعمت هاي بهشت بهره مي برند، اهل اللّه به خدا مشغولند (و با او راز ونياز مي كنند)