لطفا منتظر باشید ...
آيه: 93 إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْدًا
ترجمه:
موجودي در آسمان ها و زمين نيست مگر آن كه بنده وار نزد خداوند رحمان مي آيد.نکته ها
((هدّ)) به معناي سقوط است .مسأله ي واكنش طبيعت در برابر حقايق ، بارها در قرآن مطرح شده است از جمله : يك جا مي فرمايد: بعضي از سنگ ها از خشيت خداوند، از كوه فرو مي ريزند. (و ان ّ منها لما يهبط من خشيه اللّه ) (495) يا اينكه مي فرمايد: اگر قرآن بر كوه ها نازل مي شد، هر آينه از ترس خداوند قطعه قطعه مي شدند. (لو انزلنا هذا القرآن علي جبل لرأيته خاشعا متصدّعا من خشيه اللّه ) (496)پيام ها:
1- گناه مي تواند مايه ي برهم ريختن نظام هستي گردد. (تكاد السموات يتفطّرن منه )2- خداوند، هستي را براي انسان آفريد و اگر انسان منحرف شود، سقوط هستي بي جا نيست . (تكاد السموات يتفطّرن منه ) 3- بالاترين فساد در جهان هستي ، عقيده ي فاسد است . (دعوا للرّحمن ولدا)4- فرزند داشتن خداوند، به اين معناست كه او محتاج بقاي نسل است ، كمك و ياور مي خواهد و از تنهايي رنج مي برد، در حالي كه او از همه ي اينها منزه است . (ما ينبغي للرّحمن أن يتّخذ ولدا)5- تمام هستي تحت سلطه ي خداست وبه سوي او باز مي گردد. (آتي الرّحمن عبدا)6- هستي و موجودات آن همگي تحت فرمان خدا وبنده ي او هستند، چرا بنده ي او را فرزند او مي خوانيد. (و ما ينبغي ... ان كل ّ... عبدا)495-بقره ، 74
496-حشر، 21
