لطفا منتظر باشید ...
ابى لهب
سوره تبّتاين سوره در مكه نازل شده و داراى پنج آيه است.محتوى و فضيلت سوره تبت
اين سوره كه در مكه و تقريبا در اوايل دعوت آشكار پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نازل شده، تنها سوره اى است كه در آن حمله شديدى با ذكر نام نسبت به يكى از دشمنان اسلام و پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله)در آن عصر و زمان (يعنى ابو لهب) شده است و محتواى آن نشان مى دهد كه او عداوت خاصى نسبت به پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله)داشت و از هيچگونه كارشكنى و بد زبانى او و همسرش مضايقه نداشتند.قرآن با صراحت مى گويد: هر دو اهل دوزخ اند و راه نجاتى براى آنها نيست و اين معنى به واقعيت پيوست، سرانجام هر دو بى ايمان از دنيا رفتند و اين يك پيشگويى صريح قرآن است.در حديثى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) آمده است كه فرمود: «مَنْ قَرَأَها رَجَوْتُ أَنْ لا يَجْمَعَ اللَّهُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ أَبِي لَهَب فِي دَار وَاحِدَة»;(1) «كسى كه آن را تلاوت كند، من اميدوارم خداوند او و ابو لهب را در خانه واحدى جمع نكند» (يعنى او اهل بهشت خواهد بود در حالى كه ابو
[
1 . المصباح للكفعمي، ص453
]
لهب اهل دوزخ است).ناگفته پيدا است اين فضيلت از آن كسى است كه با خواندن اين سوره خط خود را از خط ابو لهب جدا كند، نه كسانى كه با زبان مى خوانند ولى ابو لهب وار عمل مى كنند.شأن نزول سوره
از ابن عباس نقل شده است: هنگامى كه آيه: { وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ اْلأَقْرَبِينَ نازل شد و پيغمبر(صلى الله عليه وآله) مأموريت يافت فاميل نزديك خود را انذار كند و به اسلام دعوت نمايد (دعوت خود را علنى سازد) پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) بر فراز كوه صفا آمد و فرياد زد: «يا صباحاه!» (اين جمله را عرب زمانى مى گفت كه مورد هجوم غافلگيرانه دشمن قرار مى گرفت، براى اينكه همه را با خبر سازند و به مقابله برخيزند، كسى صدا مى زد يا صباحاه! انتخاب كلمه صباح به خاطر اين بود كه هجوم هاى غافلگيرانه غالبا در اول صبح واقع مى شد).هنگامى كه مردم مكه اين صدا را شنيدند پرسيدند كيست كه فرياد مى كشد؟ گفته شد محمد است، جمعيت به سراغ حضرتش رفتند، او قبايل عرب را با نام صدا زد و با صداى او جمع شدند، فرمود: «به من بگوييد اگر به شما خبر دهم كه سواران دشمن از كنار اين كوه به شما حملهور مى شوند، آيا مرا تصديق خواهيد كرد؟ در پاسخ گفتند: ما هرگز از تو دروغى نشنيده ايم.فرمود: «اِنِّي نَذِيرٌ لَكُمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذاب شَدِيد»; «من شما را در برابر عذاب شديد الهى انذار مى كنم» (شما را به توحيد و ترك بت ها دعوت مى نمايم) هنگامى كه ابو لهب اين سخن را شنيد گفت: «تباً لك! أ ما جمعتنا الاّ لهذا؟!»; «زيان و مرگ بر تو باد! آيا تو فقط براى همين سخن ما را جمع كردى؟!» در اين هنگام بود كه اين سوره نازل شد: { تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَب وَ تَبَّ ; «زيان و هلاكت بر دستان ابو لهب باد كه زيانكار و هلاك شده است.»
بعضى در اينجا افزوده اند: هنگامى كه همسر ابو لهب (نامش ام جميل بود) با خبر شد كه اين سوره در باره او و همسرش نازل شده، به سراغ پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) آمد در حالى كهآن حضرت را نمى ديد، سنگى در دست داشت و گفت: من شنيده ام محمد مرا هجو
