هميشه در دنيا دو دعوت وجود دارد ، از يك طرف دعوت به خير و صلاح و از طرف ديگر دعوت به شر و فساد ، و اين انسان است كه در ميان اين دو دعوت بايد به حكم اختيار خودش ، آن دعوت خير و صلاح را بپذيرد ، مصداق " و هديناه النجدين " ( 2 ) است . مصداق " انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا " ( 3 ) است . اگر در وجود خود انسان ، نفس اماره ، يا در خارج از وجود انسان ، آن كه الهام بخش به نفس اماره است ، نبودند ، اگر نفس اماره اي نبود و اگر شيطاني نبود ، اگر دعوت به شر و فسادي نبود ، اگر امكان شر و فساد در انسان نمي بود ، خوبي هم ديگر نداريم . اگر من از خودم دارايي مي داشتم البته آن حساب ديگري بود ، اما من از مال عموم دارم زندگي مي كنم ( آن وقت وضع عموم هم خيلي بد بوده است ) و ناچارم اين طور باشم 1. " استجابت " اجابت خيلي سريع را مي گويند .2. بلد / 10 .3. دهر / 3 .