1 . تفسير المراغى، ج 3، آيه 136. 2 . نحل (16) آيه 106. 3 . مجمع البيان، ج 3، ص 388; تفسير الكشاف، ج 2، ص 430، و تفسير ابن كثير، ج 4، ص 228. 4 . غافر (40) آيه 28. 5 . ر.ك: تفسير فخررازى، ج 27، ص 56. 6 . كهف (18) آيات 19 20. 7 . ر.ك: تفسير فخررازى، ج 21، ص 103; روح المعانى، ج 15، ص 231 و تفسير المراغى، ج 15، ص 133. 8 . همان. 9 . همان. 10 . حجّ (22) آيه 78. 11 . انعام (6) آيه 119. 12 . بقره (2) آيه 173. 13 . الجامع لاحكام القرآن، ج 2، ص 227. 14 . بقره (2) آيه 195. 15 . نساء (4) آيه 29. 16 . بقره (2) آيه 185. 17 . صحيح بخارى، ج 8، ص 38، كتاب الاكراه، باب مداراة الناس. 18 . فتح البارى، ج 5، ص 160; كنزالعمال، ج 4، ص 233، ح 1073. 19 . الجامع الصغير، ج 1، ص 491. 20 . صحيح بخارى، ج 2، ص 179، كتاب الحجّ، باب فضل مكه و بنيانها. 21 . سنن نسائى، ج 5، ص 253، كتاب المناسك باب التلبية بعرفة. 22 . و سائل الشيعه، ج 6، باب 24 از ابواب امر به معروف و نهى از منكر، ح 2، 3، 6، 5 و 29. 23 . همان، ح 2. 24 . وسائل الشيعه، كتاب امر به معروف و نهى از منكر، باب 26، ح 2. 25 . فصّلت (41) آيه 34. 26 . همان، آيه 33. 27 . الرسائل، ص 177 178.