شیعه شناسی و پاسخ به شبهات جلد 2

او در باب 31 از كتابش حديثى را نقل مى كند كه دلالت صريح بر ولادت حضرت مهدى(عليه السلام) دارد. در آن حديث كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) اسامى هر يك از اوصيا و امامان بعد از خود را بر مى شمارد، در آخر مى فرمايد: «همانا دوازدهمين از فرزندانم غيبت مى كند... تا اين كه خداوند متعال به او اذن خروج دهد...».

37 ـ شيخ فريد الدين عطار نيشابورى

او در شعرى بعد از ذكر اسامى هر يك از امامان مى فرمايد:

38 ـ جلال الدين بلخى رومى معروف به مولوى (متوفاى 672هـ )

وى در ديوان معروف خود ـ طبق نسخه مدرسه عالى شهيد مطهرى و نسخه چاپ بمبئى هند ـ اين قصيده را در مدح اهل بيت آورده است:

تا اين كه بدين جا مى رسد:با مير دين هادى بگو با عسكرى مهدى بگو با آن ولى مهدى بگو مستان سلامت مى كنند.

[⁽¹⁾1 . ضحى الاسلام، ج 3، ص 210 ـ 212.

⁽²⁾2 . فرائد السمطين، ج 2، ص 132.

⁽³⁾3 . ينابيع الموده ج 3، ص 350 و 351.

⁽⁴⁾4 . همان، ج 3، ص 351.

]

39 ـ ابوالمعالى صدر الدين قونوى

وى هنگام وفات در وصيت خود به شاگردانش مى گويد: «... هفتاد هزار بار ذكر «لا إله الاّ الله» را در شب اوّل مرگم با حضور قلب بگوييد و سلام مرا نيز به حضرت مهدى(عليه السلام)برسانيد...».

40 ـ شيخ حسين بن محمّد ديار بكرى مالكى (متوفاى 966هـ )

او مى گويد: «دوازدهمين آنها محمّد بن حسن بن على بن محمّد بن على الرضا است. كنيه اش ابوالقاسم و لقبش نزد اماميه: حجت، قائم، مهدى، منتظر و صاحب الزمان است. او نزد اماميه دوازدهمين امام است...».

41 ـ احمد بن يوسف ابوالعباس قرمانى حنفى (متوفاى 1019 هـ )

او مى گويد: «محمّد حجت خلف صالح، عمرش هنگام وفات پدرش پنج سال بود. خداوند در آن سن به او حكمت آموخت، همان گونه كه در كودكى به حضرت يحيى(عليه السلام)آموخت... علما اتفاق دارند بر اين كه مهدى همان قائم در آخرالزمان است...».

42 ـ شمس الدين ذهبى شافعى (متوفاى 748هـ )

او در برخى از كتاب هايش به ولادت حضرت مهدى(عليه السلام) اعتراف نموده است:الف) در كتاب العبر فى خبر من غبر⁽⁴⁾ مى گويد: «محمّد بن حسن عسكرى بن على الهادى بن محمد الجواد بن على الرضا بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق علوى حسينى ابوالقاسم. رافضه او را خلف حجت، مهدى، منتظر، صاحب الزمان و خاتم دوازده امام مى دانند».

ب) در كتاب «تاريخ الاسلام»⁽⁵⁾ مى گويد: «فرزند امام حسن عسكرى، محمّد بن حسن است. رافضه او را قائم و خلف حجت مى نامند...».

[⁽¹⁾1 . همان، ص 340 و 341.

⁽²⁾2 . ديار بكرى، تاريخ الخميس، ج 2، ص 288.

⁽³⁾3 . أخبار الدول و آثار الأول، ج 1، ص 353.

4 . العبر فى الخبر من غبر، ج 1، ص 381.

5 . تاريخ الاسلام، ص 113، حوادث و وفيات سال 251 ـ 260.
]

ج) در كتاب سير أعلام النبلاء⁽¹⁾ مى گويد: «منتظر شريف، ابوالقاسم محمّد بن حسن عسكرى... خاتم دوازده امام بزرگوار...».

43 ـ فخر رازى شافعى

وى در كتابى كه در موضوع علم انساب تدوين كرده، مى گويد: «امّا حسن عسكرى، او دو پسر و دو دختر داشت. يكى از پسرانش صاحب الزمان ـ عجل الله تعالى فرجه الشريف ـ است...

آن گاه مى نويسد: نصوص اكثر مورّخان و صاحبان تراجم و معاجم بر ولادت حجت ابى القاسم محمّد بن حسن بن على عسكرى(عليهم السلام) اتفاق دارد. او از صلب پدر و از رحم مادرش خانم نرجس در سال 252 يا 255 يا 259 هجرى به دنيا آمد، اگر چه طبق نظر شيعه در سال 255 در شب نيمه شعبان به دنيا آمده است...».

44 ـ علامه نسّابه سيد محمّد بن حسين حسينى سمرقندى مدنى (متوفاى 996هـ )

او مى گويد: «فرزند حسن عسكرى، محمّد مهدى است... او دوازدهمين امام از ائمه است. در روز جمعه نيمه شعبان سال 255 هجرى متولّد شد. كنيه اش ابوالقاسم و القابش: حجت، خلف صالح، قائم، منتظر و مشهورترين آنها مهدى است. وى هنگام وفات پدر پنج سال داشت».

45 ـ شريف انس كُتُبى حسنى
وى در تعليقه خود بر كتاب تحفة الطالب مى گويد: «امام مهدى در كودكى از مردم پنهان شد. اين امر نزد شيعه و سنّى مسلّم است. كتاب هاى تاريخ اين مطلب را به اثبات رسانده كه مهدى(عليه السلام) در كودكى داخل سرداب شد، در حالى كه نسلى نداشت. كتاب هاى انساب نيز اين مطلب را به اثبات رسانده اند...».⁽⁴⁾ همو در كتاب الأصول فى ذريّة
[
1 . سير أعلام النبلاء، ج 13، ص 119، رقم 60.

⁽²⁾2 . الشجرة المباركة فى أنساب الطالبيه، ص 78 و 79.

⁽³⁾3 . تحفة الطالب بمعروفة من ينتسب الى عبدالله و ابى طالب، ص 54 و 55.

4 . تحفة الطالب، ص 55.
]

البضعة البتول⁽¹⁾ مى نويسد: «حسن عسكرى در اوايل سلطنت احمد بن متوكل در سامرا باسمّ به شهادت رسيد...او فرزندى به نام محمّد از خود به جاى گذاشت...كنيه اش ابوالقاسم و ابو عبدالله است. و القابش: حجت، خلف صالح، قائم، منتظر، تالى، صاحب الزمان و مشهورترين آنها مهدى است... عمرش هنگام فوت پدر پنج سال بود».

46 ـ شيخ عبدالله بن محمّد شبراوى مصرى شافعى (متوفاى 1172 هـ )

او مى گويد: «دوازدهمين از امامان، ابوالقاسم محمّد حجت امام; برخى او را همان مهدى منتظر مى دانند. ولادت محمّد حجت فرزند حسن خالص(رضي الله عنه) در سامرا نيمه شعبان سال 255 هجرى پنج سال قبل از وفات پدرش اتفاق افتاد. پدرش به دليل ترس از خلفا او را از مردم مخفى مى داشت. او ملقّب به مهدى، قائم، منتظر، خلف صالح، و صاحب الزمان است. شيعه مى گويد: احاديث صحيح دلالت دارد بر اين كه او در آخرالزمان ظهور خواهد كرد...».

47 ـ ابن عماد دمشقى حنبلى (متوفاى 1089هـ )

وى در مورد حوادث سال 260 هجرى مى گويد: «در آن سال حسن بن على بن محمد الجواد بن على الرضا بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق علوى حسينى يكى از امامان دوازده گانه به اعتقاد رافضه، از دار دنيا رحلت نمود. او پدر منتظر محمّد صاحب سرداب است».

48 ـ جمال الدين احمد بن على حسينى معروف به ابن عنيه (متوفاى 828هـ )

او مى گويد: «على الهادى، ملقّب به عسكرى به جهت سكونت در سامرا... دو فرزند داشت: يكى از آن دو، ابو محمّد حسن عسكرى(عليه السلام) و ديگرى، جعفر است. حسن عسكرى(عليه السلام) داراى زهد و علم فراوانى بود. او پدر امام محمّد مهدى دوازدهمين امام نزد اماميه صلوات الله عليه است. نزد آنها كسى است كه قيام خواهد كرد. مادرش ام ولد و
[
1 . الأصول فى ذريّة بضعة البتول، ص 98 و 99.

⁽²⁾2 . الاتحاف بحبّ الأشراف، باب 5، ص 179 و 180.

⁽³⁾3 . شذرات الذهب فى أخبار من ذهب، ج 3، ص 265.

]

اسمش نرجس است...».

49 ـ محمّد بن عبدالرسول برزنجى شافعى (متوفاى 1103هـ )

وى با اعتقاد به ولادت فرزند امام حسن عسكرى(عليه السلام) به نام محمّد، در غيبت صغرا و كبرا و ظهور او اشكال مى كند.

50 ـ ابوالبركات نعمان بن محمود آلوسى حنفى (متوفاى 1317 هـ )

او مى گويد: «مشهورترين مذاهب اسلامى، مذهب اماميه است كه مى گويد: مهدى همان محمّد بن حسن عسكرى بن على الهادى... است كه نزد اماميّه معروف به حجت، منتظر و قائم است...».

[⁽¹⁾1 . عمدة الطالب فى أنساب آل أبى طالب، ص 199.]
⁽²⁾2 . الإشاعة لأشراط الساعة، ص 149.

⁽³⁾3 . غالية الواعظ، ج 1، ص 78.