اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
موضوع اهميّت ندادن به مذهب به دليل جلب بيش تر سياهان و تكيه كردن بر مسائل مادي در گفت و شنودي با يك روحانىِ برجسته مسلمان آشكار شد. چيزي وجود دارد كه صرفاً در جامعه سياه مطرح نيست. مي دانيد كه مسيحيت، معنويت گرايىِ كافي به مردم ما داده است. تكيه ما بر مذهب است، در حالي كه اين تأكيد براي آنان جاذبه اي ندارد؛ زيرا تا حدودي ناشي از جهل آنان و تا اندازه اي به دليل وجود انضباط در نهضت مي باشد؛ يعنى، فراموش كردن ماديات، سيگار نكشيدن، مشروب نخوردن، كنار گذاشتن عادات زشت و غيره. بنابراين، معتقدم كه فعاليت واقعي اليجاه محمد بايد سر مشق قرار گيرد. توجه مردم به مسائل مادي است و شما مي توانيد اين موضوع را در نيويورك احساس كنيد. همه مليت گرايان مانند (لاسون) از نهضت مليت گرايان متحد (37) آفريقايى، (كارلوس كوكر) (38) از نهضت پيشتاز مليت گرايي آفريقايي در هارلم درباره مادي گرايي داد سخن مي دهند. مردم مي خواهند كه مسكن و غذا و لباس خود را بهتر كنند و ما بايد تبليغات خود را متوجه آن كنيم. كارلوس و لاسون و ساير مليت گرايان از لحاظ تعاليم و آرمان به منظور خود رسيده اند، لكن فاقد سازمان هستند. (39) .سياه پوستاني كه به عنوان ناظر در جلسات مسجد شركت مي كنند به جلسات طولاني برده مي شوند كه طي آن روحاني مسجد، نظريات اليجاه محمد را به طور خلاصه بيان مي كند. از رنج ستم هاي رفته بر انسان هاي سياه در آمريكا، شكست مسيحيت در درمان دردهاي آنان، و سركشي فرمانروايان سفيد پوست سخن مي گويد. مهم تر از همه، به آنان اطمينان مي دهد كه اليجاه محمد يك سياه پوست بي باك و دلير است كه مظهر آرزوها و آمال هر مرد و زنِ فهميده سياه پوست آمريكايي است. اگر اللّه با حضور خود اين بعد از ظهرها را به ما ارزاني داشته، شما مردي را خواهيد ديد كه مظهر آرزوها و آمال هر مرد و زن فهميده سياه پوست در آمريكاست. شما رهبري واقعي و توانا را خواهيد ديد كه نيازهاي سياهان را درك مي كند و مي داند چگونه آنان را به كاميابي برساند. شما هيچ گونه خيالبافي را درباره اين مرد و برنامه اش براي مسلمانان نمي يابيد. سياهان تا وقتي چشم اميد به خيالباف دوخته اند، هرگز چيزي نخواهند شد. ما در آمريكا مشكلات واقعي داريم و بايد براي حل آنها واقع بين باشيم. بايد به خود آييم و ببينيم كه رهبراني مانند (پدر ديوابن)، (ددي گريس)، (40) (جونزِ مدعىِ پيامبرى) و نظاير آنان فقط يك شوخي بزرگند و قادر نيستند چيزي را براي سياهان به جز مضحكه شدن در چشم جهان متمدن به ارمغان آورند. (41) .
