مليت گرايي اقتصادي و سازمان - اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی

مليت گرايي اقتصادي و سازمان

تعداد انگشت شماري از رهبران سياه پوست بر اهميت خودكفايي اقتصادي به عنوان يك وسيله پيشرفت نژادي تأكيد كرده اند. (33) در نهضت (گاروى) خود تصميم گيري در زمينه شالوده تحقق هدف هاي سياسي مليت گرايي سياه به شمار مي رفت. يكي از هواخواهان (گاروى) در زمان كنوني مي نويسد:

داشتن در آمدهاي در خور توجه، به معناي از ميان بردن بخش بزرگي از فلاكت هاي اجتماعي و سياسي موجود در جوامع ماست. تا وقتي در آمريكا اقامت داريد (اين تأكيد از نويسنده است) از بازرگانان سياه پوست مقيم آمريكا حمايت كنيد، تا آن زمان كه دقيقاً به معناي اندرزهاي مليت گرايان سياه كه طي سال ها به زبان نيامده است، پي ببريد، (بويژه) اين اندرز كه آينده انسان سياه در داخل آفريقاست و به آن جا تعلق دارد، سرزميني كه همه آنان از آن جا مي آيند.... (34) .

نهضت ملت اسلام، عقيده مزبور را با تأكيد بيش تري مورد تأييد قرار داده است. در واقع، عبادت مسلمانان به زياد كار كردن، داشتن عقل معاش و انباشت ثروت از يك تأييد رسمي و نيمه مذهبي برخوردار است.

تعاليم اقتصادي اليجاه محمد و سازمان نهضت به گونه تفكيك ناپذيري با جانبداري هاي وي از حل مشكل افرادِ به اصطلاح سياه پوست در آمريكا عجين شده است:

انسان سياه امروزه در آمريكا با مشكل اقتصادي جدي رو به رو است كه مسيحيان سفيد پوست قادر به حل آن نيستند. شما، اي كساني كه اصطلاحاً سياه پوست آمريكايي ناميده مي شويد! مي توانيد با ياري اللّه مشكلات خود را حل كنيد.

انسان سياه بايد حقيقت را درك كند. انسان سياه در ايجاد مشكلات بي كارى، نا امني و فقرِ خود بسيار مؤثر بوده است. انسان سياه بايد نخست (از مردگى) بيدار شود تا بتواند امنيت اقتصادي خود را به دست آورد. و دانش و فهم و خردمندي را بيابد و در آن صورت است كه توانايي پيروي از تعاليم مرا پيدا خواهد كرد. و اين تنها اسلام است كه راه خروج از اين بن بست، و خواستن ازميان خواسته هاي بسيار را به پيروانش؛ يعنى، ملت سياه نشان مي دهد.

33. فردريك دوگلاس، زندگى و عصر فردريك دوگلاس، هارتفورد، كانتيكت شركت انتشاراتى پارك، سال 1882، ص 501؛ (نژادى كه نتواند در آمد خود را پس انداز كند و همه پول خود را خرج كند و به هنگام بيمارى زير بار قرض رود، هرگز نمى تواند در مقياس تمدن قيام كند، صرف نظر از اين كه چه قوانينى از اين فرصت برخوردار است. مارا در آفريقا يا كانزاس بگذاريد، و تا وقتى كه ياد نگيريم كه بيش تر پس انداز كنيم تا خرج، بدون شك غرق و معدوم خواهيم شد. ناموس طبيعت اين نيست كه ما در مواهب جهانى از ثروت برابر برخوردار شويم. برخى كامياب تر از ديگران خواهند بود، و فقر، در موارد بسيارى، ثمره بدشانسى است تا جنايت، لكن هيچ نژادى اجازه نمى دهد كه افراد آن قربانى بدشانسى شوند، بى آن كه به عنوان يك نژاد بى ارزش به شمار آيند. نگاه كنيد به: بروكرت، بر فراز بردگى، واشنگتن، ص 223 ْ 224؛ (خردمندترين كسان در ميان نژاد من درمى يابند كه رنجش و دل آزارى از مسائل برابرى اجتماعى، كمال ابلهى است، و پيشرفت در برخوردارى از تمامى امتيازاتى كه نصيب ما خواهد شد بايد بيش تر نتيجه مبارزه شديد و پويا باشد تا الزام و اجبار تصنّعى. هر نژادى كه چيزى براى عرضه كردن به بازارهاى جهان دارد، در زمانى دراز از حقوق اجتماعى و سياسى محروم بوده است. نكته مهم و درست اين است كه همه امتيازات قانون شامل ما گردد؛ لكن مهم تر از اين است كه ما آمادگى اجراى اين امتيازات را داشته باشيم.

34. آ.ن. نووكيوجى، مرد جوان به شرق برو، نيويورك، نهضت پيشتاز مليت گراى آفريقايى، ص 48 ْ 49. (نويسنده اين بروشور همچنين به چارلز پيكر معروف است).