از ابتداي كار، مشكل اقتصادي عامل اصلىِ مهاجرت مسلمانان به اين كشور بوده است. يكي از دلايل عمده آمدن آنان به آمريكا به دست آوردن مشاغل پول ساز و كسب رفاه مادي بوده است. چيزي كه در كشورِ مبدأ براي آنان مقدور و ميسر نبوده است. از اين رو، پس از ورود به آمريكا، در ضمن تلاش براي دست يابي به امكانات اقتصادى، اغلب آنان مجبور شده اند در آداب اسلامىِ معمول خود تغييراتي بدهند. اين نكته نيز قابل تصور است كه، با افزايش سريع جمعيت مسلمان مقيم آمريكا و بالا رفتن آگاهي هاي مسلمانان آمريكا از شريعت اسلام و ورود بيش تر مسلمانان بنيادگرا به جامعه اسلامي آمريكا، كوششي هماهنگ صورت گيرد تا مسلمانان مقيم اين كشور قادر باشند ضوابط و آداب اسلامي را با مقتضيات فرهنگ آمريكايي آشتي دهند.
مسأله قرض و ربا
يكي از مسائلي كه در خطبه هاي مذهبي و نيز در ضمن آموزش هاي اسلامي به بزرگسالان مطرح مي شود، موضوع بهره بانكي است. مقررات اسلامي اصولاً دريافت بهره از سرمايه نقدي را ممنوع شمرده و آن را ربا مي نامد. بيش تر افراد عقيده دارند كه، اين دستور اسلامي بايد محترم شمرده شود به خصوص وقتي مسأله دادن و گرفتن قرض بين افراد مطرح باشد؛ اما امتناع از اين كار در رابطه با نظام بانكي آمريكا بسيار مشكل است. بنابراين، همواره اين پرسش مطرح است كه چگونه مي توان طوري عمل كرد كه مسلمان نه بهره وام دريافتي را بپردازد و نه بهره براي پس اندازهاي خود دريافت نمايد.مسأله بهره بانكي وقتي جدي تر جلوه مي كند كه موضوع گرفتن قرض براي بناي مسجد يا تكميل ساختمان مسجد باشد. در يكي از مساجد اين مسأله مطرح شده بود و مسؤولان نمي دانستند كه آيا اين كار درست است يا نه مؤسّسان مسلمان يك مسجد ديگر، ترجيح داده بودند كه وام بگيرند و بهره بپردازند تا اين كه سال ها در انتظار جمع آوري بودجه مورد نياز صبر كنند. برخي از مسلمانان ترجيح مي دهند نقدينه خود را در حساب پس انداز بانك بگذارند كه خود به خود بهره به آن تعلق مي گيرد و مسأله اين است كه آيا اين افراد مسلمان بايد از دريافت بهره اي كه بانك با رغبت به آنان مي پردازد امتناع كنند بسياري از افراد اظهار مي دارند كه، عدم دريافت بهره بانكى، كار احمقانه اي است و حال آن كه گروهي ديگر، آن را صحيح مي شمارند.بدين ترتيب برخي افراد با مخالفان دريافت بهره بانكي مجادله مي كنند و مي گويند شما كه نگيريد بانك مي گيرد و استدلال مي كنند كه چرا اين پول به جيب مسلمانان نرود و به جيب بانكداران برود. حتي بانك ها را متهم مي كنند كه بهره حساب هاي مسلمانان را صرف كمك به غيرمسلمان ها مي كنند. براي حل مشكل بهره، سازمان يك مسجد، بانك محدودي به وجود آورد كه مسلمانان پولشان را در آن جا پس انداز كنند و بهره بانكي متعارف آن، به جاي آن كه به خود صاحبان حساب پرداخت شود به افراد نيازمند عضو مسجد پرداخت مي شود. البته اين يك مورد استثنايي است كه ما مشاهده كرديم؛ زيرا مسلمانان معمولاً از سيستم بانكىِ معمولِ آمريكا استفاده مي كنند و پولشان را حساب هاي پس انداز مي گذارند و مسأله را اين گونه توجيه مي كنند كه بهره دريافتي را در راه هاي درست مصرف خواهند كرد.درصد آراي مسلمانان در اين خصوص، نسبت به زن و مرد تفاوتي ندارد؛ اما معلوم شد كه هر چه فرد ثروتمندتر باشد و در حساب پس اندازش بيش تر پول داشته باشد، بيش تر خود را توجيه مي كند. ارتباط بين ثروت و موافقت با مسأله بهره، اگر چه كاملاً چشمگير است، ولي بدين معنا نيست كه مسلمانان ثروتمند، صفات اخلاقي ويژه اي دارند.در حقيقت، در مسلمانان آمريكا، عموماً كساني كه در اجراي احكام دينِ رايج (روزه، نماز، قرائت قرآن و...) مفيدترند، بيش تر با مسأله سود و ربا مخالفند و در ميان رهبران مذهبي مساجد نيز اختلاف آرا مشاهده مي شود و همچنين آمار ما نشان مي دهد، هر چه مسلمان بيش تر با غير مسلمان مأنوس باشد، در گرفتن بهره پس انداز و دادن بهره وام موافق تر است.
لطفا منتظر باشید ...
