مسأله دست دادن زن و مرد - اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسلام و مسلمانان در آمریکا - نسخه متنی

محمود خدا قلی پور، فهیمه وزیری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مسأله دست دادن زن و مرد

از ديدگاه اسلامى، زن و مردي كه بين آنان پيوند ازدواج نباشد و يا خويشاوند نباشند، (3) نبايد با يكديگر خلوت كنند؛ چه ممكن است احساسات گناه آلود در آنان بيدار شود. رابطه جنسي خارج از چارچوب ازدواج (زنا) در بسياري از كشورهاي اسلامي مجازات مرگ دارد. در نظر برخي دست دادن زن و مرد نيز از آن جايي كه احتمالاً موجب تحريك جنسي مي شود مجاز نيست. و به همين دليل است كه دختران و پسران جوان مسلمان از شركت در مجالس رقص سبك آمريكايي منع مي شوند. برخي از مسلمانان اين ممنوعيتِ تماس بدني زن و مرد نامحرم را تا حد منع دست دادن تسرّي مي دهند.

البته مسلمانان غالباً تا اين حد تعصب نداشتند، وقتي براي آنان اين حكم ذكر شد كه زن و مرد مسلمان نامحرم مجاز نيستند با يكديگر دست بدهند.

قرار ملاقات پسر و دختر (معاشرت پيش از ازدواج) (4)

ملاقات هاي پسر و دختر به شيوه غربى، همواره به صورت معضلي براي جوانان مسلمان مقيم آمريكا جلوه مي كند. در آمريكا ملاقات پسر و دختر مسلمان را كه هم مخالف سنت هاي جوامع اسلامي است و هم زمينه روابط نامشروع است، منع مي كنند. برخي از مسلمانان كه نسبت به مسائل جلوگيري از بارداري و سقط جنين با سهل انگاري برخورد مي كنند و به مباني عقيدتي اسلام چندان مقيد نيستند، اين امر را مجاز مي دانند، ولي مسلمانان سنّتي و مقيّد، آن را حرام و غير مجاز مي دانند. موضوع قرار ملاقات (بين پسر و دختر) كه جزئي لاينفك از فرهنگ آمريكايي است، براي خانواده هاي مسلمان و تربيت صحيح فرزندانشان همواره مشكل عمده اي است.

از جوانان مسلمان انتظار مي رود كه همسران آينده خود را طي ملاقات ها و مجالسي كه همراه خانواده در مساجد و مراكز اسلامي تشكيل مي شود انتخاب نمايند. ملاقات پسران و دختران مسلمان، تنها با حضور خويشاوندان و بستگان آنان مجاز است. پدر و مادرها اظهار مي دارند كه در خصوص قرار ملاقات پسر و دختر، نظر يكساني دارند و حال آن كه بسياري از دختران مي گويند كه، به پسرها اين اجازه را مي دهند، ولي درباره دختران، محدوديت جدي ايجاد مي كنند. در عين حال، گروه نسبتاً قابل توجهي از پدر و مادرها اظهار مي دارند كه، اگر فرزندانشان مايل باشند پسران و دختران دوست و آشنا را به خانه دعوت كنند، به شرط اطلاع و حضور والدين مخالفتي ندارند. همين طور با گردش دسته جمعي آنان با حضور پدر و مادرها موافقند. بسياري از پدر و مادرها اظهار مي كنند: به دخترانشان ابداً اجازه بيرون رفتن با پسران را نمي دهند، مگر اين كه قصد جدي براي ازدواج داشته باشند. به عبارت ديگر، گردش تفريحي پسر و دختر ابداً مطرح نيست. چون چهارده تا هفده سالگي سن مناسب ازدواج نيست - لااقل در آمريكا - از اين رو، پدر و مادرها معمولاً مانع آن مي شوند كه فرزندانشان با پسرها و دخترهاي غريبه قرار ملاقات بگذارند. البته برخي پدر و مادرها سعي مي كنند با نصيحت و دلالت، مانع اين كار بشوند و به زور و تهديد متوسل نشوند؛ اما اين مسأله كه پسرها و دخترها، وقتي بزرگ تر مي شوند و به دانشگاه مي روند، بحث ديگري است و برخورد خانواده ها بامسأله رفاقت پسر و دختر در اين سن بستگي به تجارب خانواده دارد. ما متوجه شديم كه در بسياري از خانواده هاي مسلمان، قرار ملاقات پسر و دختر، معمولاً وجود ندارد مگر به قصد و نيت ازدواج و پيدا كردن همسر مناسب آينده؛ اما وقتي جوانان مسلمان، مي بينند كه در چارچوب فرهنگي آمريكايي پسران و دختران غير مسلمان صرفاً به قصد تفريح و خوشگذراني رفاقت مي كنند، اين وضع موجب درگيري ها و تنش هايي در داخل خانواده مي شود.

اگر چه آمار ما نشان مي دهد كه درباره رفاقت پسر و دختردو پنجم پاسخ هاي داده شده منفي است، اما در حدود
يك سوم و حتي اندكي بيش تر از افراد مورد مصاحبه اظهار داشته اند: با قرار ملاقات، پسر و دختر، در صورتي كه به هجده سالگي رسيده باشند، مخالف نيستند و حدود
يك پنجم هم رأي ممتنع داشتند. البته همان گونه كه پيش تر نيز توضيح داده شد، در خصوص قرار ملاقات پسر و يا دختر آراي مخالف و موافق تفاوت هايي دارد و در صد اين آرا نيز به نسبت نسل هاي مختلف مهاجران مسلمان تغييراتي دارد.

3. بايد توجه داشت كه همه خويشاوندان محرم شناخته نمى شوند و محرميت در بين خويشان و آشنايان يك امر عام نيست، شرايطى دارد كه در رساله هاى عمليه و احكام شرعى بيان شده است.

4. اين عبارت را به جاى اصطلاح آمريكايى بسيار رايج DATING آورده ايم.

/ 233