نظام اشتراكي اقتصادي - اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی

نظام اشتراكي اقتصادي

سازمان فعاليت هاي اقتصادي يك مسجد، از سوي اليجاه محمد به عنوان (نظام اشتراكى) (38) توصيف شده است. دراين نظام، پيروان وي داوطلبانه و به طور منظم بخشي از در آمد خود را براي ايجاد كسب و كارهاي مسجد اختصاص مي دهند. اين كمك ها كه براي پيشبرد اهداف اسلام صورت مي گيرد (صدقات) (39) ناميده شده و در شمار سهام افراد در كسب و كار آزاد محسوب نمي شود. همچنين اعضا بايد يك دهم درآمد هفتگي يا سالانه خود را براي حمايت از نهضت ملت اسلام تخصيص دهند كه به (عشريه) (40) معروف است. در جلسات روزهاي يك شنبه معمولاً صفي از پيروان براي پرداخت كمك مالي به نهضت، كشيده مي شود كه كمك هاي خود را به كارمندان مسجد پرداخت مي كنند، با اين كه به نظر مي رسد بيش تر اعضا به طور منظم اين كمك ها را مي پردازند، اما در صورت عدم استطاعت، الزامي به پرداخت آن ندارند. يكي از اعضا گفت:

هر هفته به طور منظم، مبلغي كه كم تر از ده دلار نيست، به عنوان كمك پرداخت مي كرد تا اين كه ناگزير شد به سبب نگه داري از پدرِ بي كارِ خود، از دادنِ اين كمك خود داري ورزد.

يكي ديگر از اعضا ادعا كرد:

هرگز در پرداخت عشريه كوتاهي نكرده است و به عنوان صدقه، هر هفته يك دلارِ اضافي براي هزينه هاي جاري مي پردازد.

نويسنده كتاب دريافت كه اعضاي نهضت، پرداخت صدقه و عشريه را جدي مي گيرند. از چند نفر از آنان پرسيده شد، آيا هيچ گاه احساس كرده ايد كه پول خود را از دست داده ايد، آيا فكر مي كنيد كه زندگي خود را بر طبق تعاليم نهضت مي گذرانيد پاسخ هاي آنان حاكي از اين بود كه، از تعهدات مالي خود در برابر نهضت راضي اند و آرزو دارند كه بتوانند كمك بيش تري به اين هدف بزرگ بنمايند. نويسنده كتاب از 25 محصل دبيرستان خواست تا نموداري دايره وار ترسيم كنند كه نشان دهنده اين باشد كه يك خانواده مسلمان با در آمد فرضىِ سالانه 4500 دلار چه نوع مخارجي دارد مقصود از اين كار اين بود كه بررسي شود آيا دانش آموزان نيز در فكر پرداخت عشريه به ملت هستند يا خير همه دانش آموزان به اين پرسش پاسخ دادند و بررسي نمودارهاي آنان آشكار ساخت كه تقريباً 10% از در آمد خود را براي كمك به نهضت، اختصاص داده اند. همچنين پاسخ آنان نمايان كننده تمايلِ عمومي براي كنار گذاردن مبلغ قابل توجهي به عنوان پس انداز بود.

گرچه شواهدي كه ما در اين زمينه به دست آورده ايم، به هيچ وجه قابل تعميم نيست، ولي به نظر مي رسد كه هدفِ نظام اشتراكي اقتصادىِ اليجاه محمد گسترش سه رشته ارزش ها در ميان سياه پوستان و بويژه در ميان مسلمانان است. نخست آن كه از راهِ تشويق به عبادتِ پس انداز كردن، حس مسؤوليت خود پيشرفتىِ اقتصادي را به آنان تلقين كند. دوم اين كه، از مجراي كار و كسب هاي آزادِ متعلق به نهضت، زمينه سرمايه گذاري فراهم شود. و سوم اين كه، اليجاه محمد از آنان مي خواهد تا نسبت به رفاه اجتماعي خود؛ يعنى، اجتماع مسلمانان احساس مسؤوليت كنند. اين ارزش ها، كه مي گويند: سياه پوستان آمريكا عاري از آنها هستند، هدفهاي نظام اشتراكي اقتصادي به شمار مي آيد. (عشريات) همراه با تأييد رسمي نيمه مذهبي آن ساز و كار (مكانيسم) ترغيب عادت به پس انداز كردن است. بخشي از عشريات در كسب و كارهاي آزاد و دسته جمعي سرمايه گذاري مي شود. اين كسب و كارها به عنوان نمونه هايي مورد استفاده اعضا قرار مي گيرد. در برابر، پيروان نيز انتظار دارند كه منافع اين كمك ها در هنگام بيماري و بي كاري و يا كهولت نصيب آنان شود. در شيكاگو، تصميم گيري درباره سرمايه گذاري براي كار و كسب، به عهده اليجاه محمد است. سودهاي به دست آمده از اين كسب و كارها به مسجد بر مي گردد و به گفته يكي از افسران مسجد (افسران مسجد تصميم مي گيرند كه با آن چه بكنند). منظور از افسران مزبور، رئيس كل سازمان هاي مردان، خزانه دار، برادر (جان حسن) عضو هيأت امناي مسجد و مدير مسؤول آن كسب و كار است در همه اين گونه موارد، تصميمات لازم با مشورت اليجاه محمد يا كسي كه به وي نزديك است گرفته مي شود.

38. نظام اشتراكى ( COMMUNALISN ) نوعى اشتراك منافع گروهى در سازمان هاى اجتماعى يا اقتصادى است كه از لحاظ محتوا و شكل مالكيت و آزادى فعاليت با مرام اشتراكى معروف به كمونيسم متفاوت است.

39. صدقات ( ALMS ) همان خيرات و مبرّات است. (مترجم).

40. عشريه ( DUTY ) فريفته و تكليف مذهبى هم معنا مى دهد. (مترجم).