اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسلام و مسلمانان در آمریکا - نسخه متنی

محمود خدا قلی پور، فهیمه وزیری

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مدير مدرسه يك مصري است كه نزديك به ده سال است در آمريكا زندگي مي كند. در گفت و گوي بين وي و روحاني جيمز، كه پس از رفتن اليجاه محمد صورت گرفت، به نظر مي رسيد كه مدير مدرسه از وضع دانش آموزان و پدران و مادرانشان بي اطّلاع است. روحاني جيمز برايش شرح داد كه غالب اين دانش آموزان متعلق به خانواده هايي هستند كه پدران و مادرانشان از بي چيز ترين افراد جامعه اند. در خانه هاي آنان دو يا سه خانواده با يكديگر زندگي مي كنند و نوجوانان هر نوع كاري انجام مي دهند. وجود اين جمعيت زياد در يك خانه به بزهكاري نوجوانان، كارهاي خلاف اخلاق، بارداري دختران در سنين پايين (مانند دوازده سالگى) مي انجامد، وظيفه اليجاه محمد اين است نه تنها اخلاق نوجوانان، بلكه كودكان را نيز از نو احيا كند. در حال حاضر اليجاه محمد با اين مشكل روبه رو است كه از ميان بهترين تعليم و تربيت موجود در مدارس دولتي و تربيت مسلمانان به گونه اي كه شهرونداني داراي اخلاق شايسته باشند، يكي را برگزيند. كودكان مسلمان، از زمان تولد خود، از امتيازات محروم بوده اند و دليلي وجود ندارد كه فكر كنيم بيش تر آنان از رفتن به مدرسه دولتي بهره مند خواهند شد. اطميناني نيز وجود ندارد كه بقاياي زندگي متمدن و اخلاقي را كسب كنند.

مشكل فضاي كلاسِ درس، در نوامبر 1959 تا حدودي حل شد؛ زيرا برنامه مدرسه دو وقته شد. به اين ترتيب كه دانش آموزان كلاس ششم ابتدايي تا دبيرستان از ساعت هشت تا دوازده صبح در كلاس ها حاضر مي شدند و دانش آموزان كلاس پنجم از
30/12 تا 30/16 به همان كلاس رفته و همان آموزگار به آنان درس مي داد.

دو وقته شدن مدرسه، تا حدودي ناشي از مشكلاتي بود كه مدرسه ديترويت براي ادارات دولتي و محل آموزش عمومي در تابستان سال 1959 پديد آورد. مدرسه ديترويت، ظرفيت 102 دانش آموز را داشت. اين مدرسه قبلاً يك تماشاخانه مخروبه در شماره 5403 خيابان سى. لاج بود. مدرسه پنج آموزگار داشت، سه مرد و دو زن، گفته مي شد كه سه آموزگارِ مرد بر طبق قوانين ايالت ميشيگان واجد شرايط بودند. (6) با اين حال، مدرسه بسته شد، زيرا از لحاظ آموزش و تسهيلات مادى، ناقص به شمار مي رفت و هرگز از سوي اداره آموزش همگاني تأييد نشده بود. كوته زماني بعد، مسلمانان ساختمان جديدي فراهم كردند و كلاس ها مجدداً باز شد. مدرسه پيش از اين كه دو وقته شود، هفته اي چهار روز داير بود (روزي چهار ساعت)؛ يعنى، از ده صبح تا ساعت چهارده. براساس ترتيب جديد، درست مانند ترتيب سابق، هيچ گونه فاصله اي براي زنگ تفريح يا ناهار خوردن وجود ندارد. با اين كه دوره تحصيل سالانه براي يك كلاس، كوتاه است، اما دانش آموزان در سراسر سال، به جز يك هفته تعطيلات ماه اوت، سركلاس حاضر مي شوند. دو هفته تعطيلات اضافي نيز براي كنوانسيون سالانه نهضت، تعطيلات عمومى، و تعطيل اجباري مدرسه به دليل سردي هوا به آن اضافه مي شوند. سال طولاني تحصيلي مي تواند تا حدودي جبران كمي وقت ناشي از كمبود كادر آموزشي و شركت چند كلاس در يك اتاق را بنمايد.

روزهاي سه شنبه همه كلاس ها تعطيل است؛ زيرا اين روز اختصاص به فعاليت هاي گوناگوني مانند: مهماني وحدت، رفتن به موزه ها يا باغ وحش دارد. فعاليت هاي مختلف، براي سطوح سني و متفاوت، ترتيب داده مي شود تا نيازها و توانايي هاي ويژه دانش آموزان را پرورش دهند. مثلاً، دختران نوجوان مي توانند روزهاي سه شنبه اقتصاد خانواده را آموزش ببينند، در حالي كه بچه هاي جوان تر را به موزه علم و صنعت مي برند.

6. ديترويت فرى پرس، چهاردهم اوت 1959، ص 2.

/ 233