اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
بيش تر اين افراد اذعان مي كنند كه، طي يك مرحله تدريجي از طريق مطالعات مستمر و گفت و گو با مسلمانان ديگر و خواندن قرآن و ديگر متون مذهبي و در مواردي با سفر كردن به ممالك اسلامي به آيين جديد گرويده اند. نكته قابل توجه ديگر اين كه، براساس تحقيقات متخصصان غربي كساني كه به مسيحيت يا آيين يهود مي گروند، معمولاً در سنين پانزده يا شانزده سالگي هستند، زيرا در اين سنين حداكثر تعهد را نسبت به مذهب احساس مي كنند. حال آن كه كساني كه به اسلام مي گروند، گرچه در سنين پانزده و يا شانزده سالگي شرايط فرهنگى، و مذهبي و احساس مشابهي را تجربه كرده و چه بسا پيشرفت هايي هم در مسير گرايش به مذهب حاكم بر جامعه نموده باشند، ولي با اين حال، در انتخاب مذهب محيط خود تعلّل مي ورزند و در يك چنين سنيني كه فشار احساس بر قدرت تعقّل مي چربد، دست به انتخاب نمي زنند، بلكه در سنين نزديك به سي يا سال هاي اوّليّه دهه سي سالگى، خود به اسلام گرايش مي يابند و پس از تعقّل و تفكر و جست و جو آن را بر مي گزينند. از اين رو، اين گونه گرويدن به اسلام يك روش منطقي است نه احساسى. (38) .شايان ذكر است كه، گروه زيادي از كساني كه تازه به اسلام گرويده اند، يكي از دلايل عمده مسلمان شدن خود را ساده بودن و آسان گيري اسلام دانسته اند؛ زيرا به نظر اينان اسلام به مراتب كم تر از يهوديت، مسيحيت، بودائيسم و هندوئيسم پيچيده است و يك دين بسيار خالص و سازگار با فطرت انسان است. برخي ديگر نيز منطقي بودن اسلام و سازگاري آن با علم و پيشرفت را دليل اسلام آوردن خود ذكر كرده اند. تقريباً درصد قابل توجهي از اين دسته مسلمانان از جمله (محمدوب)، معتقدند كه، اسلام تنها سيستمي است كه كاملاً با علم و منطق هماهنگ و سازگار است.براي گروهي ديگر نيز شعار وحدت و برادري در اسلام بسيار پر جاذبه بوده و آنان را به اين دين كشانيده و عده اي ديگر نيز مجذوب توجه اسلام به اين جهان و حل مشكلات زندگي دنيا در كنارجهان ديگر شده و اسلام را برگزيده اند؛ زيرا به نظر آنان مسيحيت و دين يهود عمدتاً به جهان آخرت مي پردازند. گذشته از خصوصيات فوق الذكر، تمام كساني كه مسلمان شده اند، بر اين باورند كه، اسلام كامل ترين راه زندگي است. خانم (مريم جميله) يك چنين ديدگاهي را به روشني طي مقاله اي عرضه كرده و نوشته است كه اسلام بهترين و جامع ترين شيوه زندگي را به پيروان خود عرضه كرده است، شيوه اي كه در آن رابطه فرد با جامعه و رابطه ماديت با معنويت در يك هماهنگي كامل متوازن شده است. (39) .
