يك زن سي ساله متولد از پدر و مادر لبنانى:
در مسجد محله ما، مسأله حضانت فرزندان مكرر مورد بحث واقع شده است. مي دانيد كه بر طبق حكم اسلامى، بچه تا سن هفت سالگي معمولاً بايد نزد مادر باشد و پس از آن نگه داري وي به پدر محوّل مي شود. به عنوان يك مسلمان، ناگزيرم اين حكم را بپذيرم، اما وقتي به خودم فكر مي كنم و فرض مي كنم اگر روزي من از شوهرم طلاق بگيرم و قرار باشد شوهرم درخواست حضانت بچه ها را بكند، بر خود مي لرزم. حتي فكرش را هم نمي توانم بكنم. من حكم اسلام را كاملاً قبول دارم و باآن كنار مي آيم، اما دلم صد در صد راضي نمي شود.يك زن جوان هندي در حدود سي ساله:من عقيده دارم در صورت جدايي زن و شوهر، در مسأله حضانت فرزندان، بايد تنها حكم اسلامي راجاري كرد.يك زن جوان مهاجر اهل قطر:به نظر من پذيرفتن حكم اسلام درباره سپردن بچه ها پس از هفت يا نه سالگي به پدر مشكل است. اين مادر است كه مي تواند به بچه ها آموزش ديني بدهد نه پدر. مادرها دايماً با بچه ها در تماسند و پايه هاي اخلاقي آنان را مادرها مي سازند.يك مهاجر جوان لبنانى:
من با نظر اسلام در خصوص سپردن فرزندان به پدر، پس از هفت سالگي مخالفم. چرا پدر بايد بچه را نگه دارد ضمناً اين سؤال را هم مي توان مطرح كرد كه: چرا مادر بچه را نگه دارد من مي گويم در صورت وقوع طلاق، بهتر اين است كه فرزندان، خودشان در محضر دادگاه و حاكم شرع اعلام كنند كه با كدام يك زندگي مي كنند، پدر و يا مادر.از بررسي اظهار نظرهاي جمع آوري شده چنين بر مي آيد كه بيش تر زنان، موافقِ حق حضانت فرزندان تا هجده سالگي مي باشند. در اين اظهار نظر، تفاوت چنداني بين آراي مهاجران و مسلمانان متولد آمريكا به چشم نمي خورد. شايد علت اين امر اين باشد كه معمولاً در دادگاه هاي آمريكا قضات، بيش تر تمايل دارند كه فرزندان، در صورت درخواست مادر، به او سپرده شوند. مسلماناني كه با زن غير مسلمان ازدواج كرده اند، با اين نظر موافق ترند و علت آن هم ظاهراً آن است كه اين نوع خانواده، چندان مقيّد به اجراي احكام اسلامي نيستند. كساني كه بيش تر با فرهنگ آمريكايي خو گرفته اند، به خصوص زنان، همين نظر را دارند. (9) .9. ايون يازبك حداد و آديرت ْ لوميس، گسترش ارزش هاى اسلامى در ايالات متحده آمريكا، ترجمه افضل وثوقى، سازمان مدارك فرهنگى انقلاب اسلامى، تهران، سال 1371.