اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی

همچنين برگزاري كنفرانس ها و سمينارهاي منظم فصلي و يا ساليانه جهت ارائه مباحث مختلف اجتماعى، سياسى، فرهنگي از سوي انديشمندان مسلمان سراسر آمريكا نيز مي تواند تأثيرگذار باشد. براي اين كار لازم است مركز تحقيقات اسلامي از پيش موضوع اصلي كنفرانس ها و سمينارها را تعيين نموده و از طريق شبكه هاي اطلاعاتي خود ساير علاقه مندان و دانشمندان مسلمان را مطلع ساخته وآنان را تشويق به عرضه سخنراني هاي تخصصي در كنفرانس يا سمينار نمايد و مجموعه سخنراني ها را بعدها به صورت نشريه ويژه مركز تحقيقات اسلامي منتشر سازد. خوبىِ چنين كنفرانس ها اين است كه افراد كار كشته و برجسته و دانشمند كشف و شناسايي مي شوند و با توجه به حوزه هاي تخصصي كه دارند مي توان از تجربيات علمي آنان در كنفرانس هايي كه در ايران برگزار مي شود، استفاده نمود؛ يعنى، آنان را تشويق به شركت در آن كنفرانس ها كرد. و بالاخره انتشار خبرنامه، هفته نامه، ماه نامه، فصل نامه و غيره، تحت نظارت مركز مطالعات اسلامى، براي ايجاد ارتباط فكري و عقيدتي با مسلمانان و ارتقاي سطح اطلاعات آنان در خصوص مسائل و مشكلات و نيازهاي مسلمانان در محيط فرهنگي آمريكا از نمونه اقداماتي است كه در جريان برقراري ارتباط با مسلمانان بسيار مؤثر است.

مسلماً اجراي چنين برنامه وسيع و فراگيرِ تبليغاتى، بودجه قابل توجهي را مي طلبد. البته قسمتي از هزينه هاي برنامه هاي راديو و تلويزيون را در صورت موفق بودن برنامه مي توان از طريق قبول آگهي تأمين كرد.

انتشار نشريات نيز در صورت ارزشمند بودن آنها مي تواند منبع درآمد براي مركز تحقيقاتي باشد؛ ولي يك بودجه دو ميليون دلاري اوّليّه لازم است كه از محل سود آن مي توان قسمتي از هزينه هاي تحقيقاتي را تأمين كرد.

همان گونه كه اشاره شد، تيرگي روابط دو كشور ايران و آمريكا، مشكل بزرگي بر سر راه فعاليت هاي فرهنگي و مذهبي جمهوري اسلامي ايران قرار مي دهد و به همين دليل، ايران نمي تواند همانند: عربستان، مصر يا كويت به سهولت با سازمان هاي اسلامي مورد نظر و تحت الحمايه خود، ارتباط پيوسته و اُرگانيك برقرار نمايد و خوراك فكري و كمك مالي برايشان تأمين نمايد. شايد تنها راه موجود استفاده از يك كادر ورزيده ايراني و غير ايراني كه در ظاهر مستقل از جمهوري اسلامي ايران هستند، باشد كه البته خالي از ريسك نبوده و مستلزم يك برنامه ريزي بسيار حساب شده و ظرافت كاري زياد مي باشد.

ديگر اين كه، انجام برنامه هاي تبليغاتي و ارتباطي فوق الذكر به دليل گستردگي و وجود محدوديت ها و موانعي كه قبلاً خاطر نشان شد به طور كامل امكان پذير نيست و تنها برخي از آنها شايد در مقطع فعلي قابل اجرا باشند. و در پايان بايد اضافه كرد كه اصولاً كار تبليغاتي آنان هم در زمينه مباني اعتقادى، يك كار بسيار بسيار ظريف و تخصصي و مستلزم يك كادر بسيار متخصص و كار آزموده و بودجه قابل توجه و سرانجام آزادي عمل مي باشد. عدم تأمين هر يك از اين شرايط، برنامه تبليغاتي و ارتباطي را مختل و بي نتيجه خواهد كرد.