اسلام و مسلمانان در آمریکا نسخه متنی

اين مسجد امروزه به عنوان يك مركز عبادى، آموزشي و اجتماعى، مورد استفاده يك هزار نفر است كه در شعاع هفتاد مايلي پراكنده اند. امروزه با وجود اين كه تعداد مسلمانان منطقه بيش تر شده، ليكن تعداد كم تري به اين مسجد آمد و رفت مي كنند؛ زيرا در برخي نقاط، گروه هاي كوچك تر اقدام به تأسيس مساجدي كرده اند و مسجد بزرگ اوّليّه فقط مورد استفاده مسلماناني است كه در نزديكي آن زندگي مي كنند. البته در روزهاي عيد گروه هاي بزرگ مسلمانان در اين مسجد قديمي جمع مي شوند. در يكي ديگر از مناطق سواحل شرقي يك مسجد با شيوه ديگري كار خود را آغاز كرده و گسترش يافت. حدود پانزده سال پيش گروه اندكي از خانواده هاي مسلمان پاكستاني كه به آن شهر آمده بودند، كم كم همديگر را شناختند و قرار گذاشتند براي نماز جماعت، هر روز در خانه يكي از آنان گردهم آيند. غالب اين افراد توانسته بودند مشاغل و پُست هاي خوبي در محل بگيرند و زندگي نسبتاً مرفّه اي تشكيل دهند. چون براي افراد تحصيل كرده در آن منطقه مشاغل خوب يافت مي شد، پس از چندي پاكستاني هاي تحصيل كرده بيش تري به آن جا رفتند. اين مسلمانان در بر خوردهاي شان در محل كار و در اجتماع با يكديگر آشنا شدند. آنان از اين كه به سبب مشتركات ملي و مذهبي خود توانسته بودند گرد هم آيند احساس غرور مي كردند و فعاليت هايي را براي گردهمايي هاي عبادي و آموزش ديني و فرهنگي فرزندانشان آغاز كردند و مانند مورد قبل به فكر تأسيس يك مركز مخصوص به خود افتادند تا با تماس هاي بيش تر و ازدياد جمعيتشان به تدريج به صورت يك جامعه اسلامي قابل ملاحظه در آيد. اگر چه وضع مالي آنان خوب بوده و بر مبناي در آمدِ خود، مي توانستند براي تجهيز و گسترش مركز خود در خواست وام هاي سنگين بكنند، اما به سبب آن كه مي بايد براي دريافت وام، سود بانكي پرداخت كنند و چون اين كار را مغاير با مباني اسلام مي دانستند، اقدام عمده اي در اين زمينه نكردند و از اين رو، هشت سال پيش به اجاره كردن محل هايي براي گردهمايي اقدام كردند. در ابتداي كار، يك محل مناسب تجاري را براي دو روز در هفته، كرايه كردند، سپس محلي در محوطه دانشگاه اجاره كردند؛ اما به تدريج با كمك هاي مالي اعضا و ترتيب دادن فعاليت هاي گوناگون توانستند پول كافي براي تأسيس يك مسجد فراهم كنند. با دسترسي به پول به تدريج تزيينات داخلي و خارجي مسجد درست شد. گنبد با شكوهي را با صرف هزينه اي بالغ بر سي هزار دلار ساختند و سپس به تزيينات داخلي نيز پرداختند.

اكنون كه كار مسجد سامان يافته و از هر نظر آماده بهره دهي به حدود پنج هزار مسلمان ساكن اين ناحيه شده است، ولي با كمال تأسف تنها - جمعيت منطقه به طور منظم به مسجد رفت و آمد مي كنند و علت اين امر آن است كه بسياري از مسلمانان، مانند پيروان ساير مذاهب چندان اعتنايي به مسائل عبادي ندارند، و ديگر اين كه در نزديكي آن ناحيه علاوه بر اين مسجد، دو مسجد ديگر نيز وجود دارد كه طي ده سال اخير تأسيس شده اند. اين دو مسجد احتمالاً نتوانند پاكستاني هايي كه در مسجدِ نو رفت و آمد مي كنند را به سوي خود جلب كنند؛ زيرا يكي از اين مساجد مخصوص ترك ها است و يكي هم محل تجمع مسلمانان آفريقايي مقيم آمريكاست. اگر چه ائمه و مديران اين مساجد به فعاليت خود براي ايجاد ارتباط بين مسلمانان و تشكيل مجالس عمومي به مناسبت اعياد ادامه مي دهند، اما مثل كليساها و كنيسه ها، مساجد هم به مسأله استقلال اهميّت مي دهند؛ زيرا در هر مسجد، معمولاً افرادي كه داراي زبان و فرهنگ مشترك هستند گردهم مي آيند. از سويي مسأله تكيه بر مالكيت (مسجد ما!) عامل عمده اي در حفظ اين استقلال و جدايي خواهي است. بررسي ما نشان مي دهد كه: هر چه جامعه مسلمانان يك منطقه گسترده تر مي شود، انزواي مراكز مذهبي نسبت به يكديگر بارزتر مي گردد. وانگهي براي ما روشن شده كه در بسياري از مناطق مساجد و مراكز مذهبي تازه تأسيس، بيش تر براي استفاده طبقات متوسط و گروه هاي حرفه اي بنا مي شود.