بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت - جلد 2

پدید آورندگان: ابراهیم آودیچ، مهدی رستم نژاد، حجت کشفی، رینان ارون رونگسای، سیدصاق سیدنژاد، معروف عبدالمجید، سیدمجتبی آقایی، علی اسلامی، محمدهادی معرفت، ابراهیم رمضانیان، محترم شکریان، عباس پسندیده، محمد نقی زاده، محمدهادی یوسفی غروی، سید اصغر جعفری، لیلی حافظیان، محمد مطیع الرحمن، صلاح علی الکامل، غلامحسین احمدی، فرج الله هدایت نیا، محمد مددپور؛ مترجمان: مرصاد حاج آلیچ، محمدعلی سوادی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ب) انتظار به معناى صحيح

پس از بيان برداشت هاى انحرافى انتظار، اينك نوبت آن است كه معناى حقيقى و سازنده ى انتظار از ديدگاه امام خمينى (رحمه الله) ذكر شود. از نظر ايشان انتظار به تنهايى كفايت نمى كند :

«همه انتظار داريم وجود مبارك ايشان را، لكن با انتظار تنها نمى شود بلكه با وضعى كه بسيارى دارند انتظار نيست.» (1)

از نظر امام راحل (رحمه الله) منتظر بايد اعمالى را انجام دهد و شرايطى را تحصيل نمايد تا انتظار حقيقتاً صدق نمايد، در غير اين صورت صرف يك ادعاست. اعمالى كه منتظران بايد انجام دهند چنين است:

1- خود سازى

بخش قابل توجهى از سخنان مرحوم امام (رحمه الله)، راجع به اينست كه منتظر بايد پيوسته خود را در محضر امام زمان و خدا ببيند و معصيت نكند. به نظر او تزكيه ى نفس لازمه ى انتظار است:

«شما الآن تحت نظر خدا و تحت نظر امام زمان  (عليه السلام) هستيد. ملائكه شما را مراقبت مى كنند، نامه اعمال شما را به امام زمان  (عليه السلام) عرضه مى دارند.»
(2)

«حالا ببينيد كه تحت مراقبت هستيد. نامه اعمال ما مى رود پيش امام زمان  (عليه السلام) هفته اى دو دفعه (به حسب روايت). من مى ترسم ما كه ادعاى اين را داريم كه تبع اين بزرگوار هستيم، شيعه اين بزرگوار هستيم، اگر نامه اعمال را ببيند و مى بيند تحت مراقبت خداست نعوذبالله شرمنده بشود... نكند كه خداى نخواسته از من و شما و ساير دوستان امام زمان  (عليه السلام) يك وقت چيزى صادر بشود كه موجب افسردگى امام زمان  (عليه السلام) باشد. مراقبت كنيد از خودتان، پاسدارى كنيد از خودتان...» (3)

«اگر يك وقت نامه عمل يك روحانى را بردند و به امام زمان  (عليه السلام) دادند و آن ملائكه الهى كه بردند دادند، گفتند كه اين هم روحانى شماست، اين ها پاسداران اسلام شما، و امام زمان خجالت بكشد ـ نعوذبالله.» (4)

اين كه اعمال ما زير نظر ائمه هست يا اين كه اعمال ما به آن ها عرضه مى شود ريشه ى قرآنى و نيز روايى دارد. در قرآن آمده است:

( اعمَلوا فسيَرى اللهُ عملَكم و رسولُه و المؤمنون )(5);

عمل كنيد زود است ببيند خدا كردار شما را و پيمبرش و مؤمنان .
در روايت ها آمده كه مقصود از «مؤمنون» ائمّه ى معصوم هستند.(6) پس خدا، رسول و امامان اعمال ما را مى بينند. علاوه بر آن، نامه ى عمل ما هم به محضر آنان برده مى شود.

از امام رضا (عليه السلام) نقل شده است:

«أَما علمت أنّا معاشر الائمّة تُعرض علينا اعمال شيعتنا صباحاً و مساءاً؟» (7);

آيا نمى دانى اعمال شيعيان ما هر صبح و عصر بر ما امامان عرضه مى گردد؟

1- پيشين، ج 19، ص 154 .

2- خمينى، [امام] سيد روح الله، صحيفه نور، ج 7، ص 203 .

3- همان، ص 267.

4- همان، ص 253.

5- التوبة: 9 / 105.

6- مراجعه شود به: الطبرسى، [الشيخ] فضل بن حسن، مجمع البيان، دارالفكر، لبنان، 1414 ق، ج 5، ص 109;

الطباطبائى، [العلامة] سيد محمدحسين، الميزان فى تفسير القرآن، جماعة المدرسين، قم، ج 10 ـ 9، ص 385;

العروسي الحويزى، على بن جمعة، نور الثقلين، ج 2، ص 262 .

7- المجلسى، [العلامة] محمدباقر، بحار الانوار ، ج 43 ، 99 .

/ 598