اولين فساد - بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 2

اولين فساد

آن گاه كه خداى متعال خبر آفرينش انسان را به فرشتگان داد ، آنان عرض كردند :

( أَتجعلُ فيها من يُفسد فيها و يسفك الدماءَ  )(1) ;

آيا كسى را در آن ( زمين ) قرار مى دهى كه فساد و خون ريزى كند ؟ همان گونه كه فرشتگان پيش بينى كرده بودند، اولين فساد و خون ريزى در زمين، توسط قابيل اتفاق افتاد و هابيل (كه جانشين حضرت آدم(عليه السلام) بود) به قتل رسيد.

... تا نوح

پس از اين ماجرا، قابيل از كوه مقدس كه محل زندگى آنان بود ، متوارى شد، در پايين دشت مسكن گزيد، به زندگى ادامه داد و بدين سان ميان اهل صلاح و اهل فساد، افزون بر فاصله ى اعتقادى، فاصله ى جغرافيايى نيز به وجود آمد. اُمت قابيل همانند خود او، اهل فساد، تباهى و زشتى شدند. اين فاصله ى جغرافيايى كه به بركت خون مقدس هابيل به وجود آمده بود، بركات زيادى براى نسل شايسته اى كه در كوه مقدس زندگى مى كرد، به ارمغان آورد و همواره آنان را از آلوده شدن مصون مى ساخت. به گواه تاريخ، حضرت آدم(عليه السلام) و تمامى اوصياى پس از ايشان، مردم را از اختلاط و رابطه با قابيليان بر حذر مى داشتند.

1- البقرة: 2 / 30 .