بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 2

از اين ماجرا به خوبى روشن مى شود: بحث مشروعيت ، داراى ريشه اى طولانى در تاريخ است و سه حالت براى منشأ مشروعيت مى توان تصور كرد: الهى ، مردمى و وراثتى  . خلفاى غير از ائمه ى معصومين (عليهم السلام) ، از داشتن مشروعيت از نوع اول محروم اند و دو منشأ ديگر ( دموكراسى و وراثت ) نيز با اشكالات جدّى روبرو است .

7- سعد بن عبد الله علت انتصابى بودن امام معصوم (عليه السلام) را از امام زمان (عليه السلام)سؤال مى كند. ايشان علت را امكان اشتباه در انتخاب مردم مى داند و فلسفه ى انتصابى بودن را مصونيت مردم معرفى مى كند .(1) جالب اين جا است كه سؤال از «انتخاب» يا «انتصاب» ، در زمان حضرت مهدى (عج) نيز مطرح بوده است و اين نشان مى دهد كه اين مسأله، مسأله ى تازه و جديدى نيست .

8- برخى افراد براى انكار حق الهى ائمه ى اطهار (عليهم السلام) ـ كه به انكار حق حكومت حضرت مهدى (عج) نيز منجر خواهد شد ـ به انكار «امامت» پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)پرداخته اند . اگر امامت الهى پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)انكار شود ، ملاك مشروعيت حكومت آن حضرت انتخاب مردم خواهد بود ، و مسأله ى «تعيين جانشين» براى پس از خود نيز مشروع نخواهد بود .(2) اينك برخى مدعى شده اند كه هدف بعثت انبيا، فقط مسأله ى «خدا و آخرت» بوده و «امامت مردم» از مأموريت هاى الهى انبيا و نبى مكرم اسلام (صلى الله عليه وآله)نبوده است .

1- ر  . ك : المجلسى، [العلامة] محمد باقر، بحار الانوار ، ج 52 ، ص 84 .

2- اگر بحث ولايت فقيه را نيز در نظر داشته باشيم،آن گاه روشن مى شود كه پردازش نظريه ى «خدا و آخرت;هدف بعثت انبيا» به چه انگيزه اى انجام شده است.

(بازرگان،[مهندس] مهدى،خدا و آخرت هدف بعثت انبياء، فصلنامه كيان،ش28،ص 51).