بررسی نظریه های نجات و مبانی مهدویت جلد 2

اما تضاد ميان مردم و حكومت ، علت اساسى بروز خشونت ميان اين دو ركن جامعه است . زمام داران ، براى حفظ قدرت خود ، در برخورد با اين پديده ، به دو شيوه عمل كرده اند :

گروهى با زور، مردم را ساكت و خواست خود را به آنان تحميل كرده اند و گروهى ديگر ، با پذيرش خواسته هاى مردم و تسليم شدن در برابر آن ، به تضاد ياد شده پايان مى دهند و موقعيت خود را حفظ مى كنند . حركت تاريخ از خشونت به دموكراسىگامى به جلو محسوب مى شود، اما قطعاً به نجات بشر منتهى نخواهد شد. زيرا شايد بشر از خشونت رهايى يافته باشد ولى در دام هواى نفس گرفتار شده است كه اين خود ، فسادى ديگر است. گام آخر اين استكه بشر از دام دموكراسى نيز برهد و به فرمان خدا ( و نه فرمان بشر ) تن دهد تا نه از خشونت اثرى بماند و نه از هواى نفس .

از ديدگاه دين، هم تمسك به خشونت براى بقاى قدرت ناپسند است و هم پذيرش همه ى خواسته هاى مردم ، هر چه باشد ; و لذا هر دو شيوه از مصاديق فساد است. در انديشه ى سياسى دين ، نه قدرت طلبى جايى دارد، نه خشونت با مردم و نه تسليم هواى نفس شدن . بر اساس انديشه ى توحيدى ، همه ى امور بر محور «الله» مىچرخد نه قدرت طلبى،به همين جهت نه از خشونت خبرى هست و نه از تسليم دربرابر هواى نفس. بنابراين نجات بشردر اين استكه حاكم ، به فرمان خدا عمل كندومردم نيزحاكميت فرمان خدا را بپذيرند.در اينصورت تضادى ميان دولت و ملت بروز نخواهدكرد.نه به خشونت نيازى است و نه به دموكراسىدر قانون گذارى. اين وضعيت در حكومت حضرت مهدى (عج)رخ خواهد داد . در آن حكومت ، حضرت مهدى  (عج) به فرمان خدا حكم خواهد كرد و مردم نيز خواهند پذيرفت. حكومت از خشونت عارى است و نيازى به اجبار و اكراه ندارد .