ابزار گفتگو
اصطلاح «گفتگوى تمدن ها» منحصر به تبادل كلام نمى باشد. هر چه بتواند ارتباط بين دو يا چند تمدن را برقرار نمايد و قادر باشد به اهدافگفتگوى تمدن ها جامه ى عمل بپوشاند، وسيله اى براى گفتگوى بين تمدن ها تلقى مى گردد. بنابراين همه ى علوم، فنون، صنايع، هنرها، آداب و رسوم، سنت هاى فرهنگى و دينى و هر چه محصول فكر و انديشه ى بشر و حامل پيامى باشد، مى تواند در خدمت گفتگوى تمدن ها قرار گيرد. نكته ى مهم در استفاده از اين وسايل اين است كه در گفتگو بايد حالت تعادل و توازن بين دوطرف وجود داشته باشد. اسلام مى تواند موضوع هاى گوناگونى را در همه ى جهات زندگى، به ويژه جهت معنوى براى گفتگو مطرح نمايد، ضمن آن كه موضوعات بسيارى كه ظاهراً به جهت مادى حيات مربوط مى شود داراى وجه يا باطن معنوى و روحانى نيز مى باشد.در مورد علل انتخاب موضوع «منجى» بعنوان الهام بخش گفتگوى تمدن ها مى توان گفت: در گفتگوى تمدن ها الزاماً صحبت رو در رو مطرح نيست و آن چه مهم است تأثير گذارى بر طرف مقابل و هم دلى در جامعه ى بشرى است و توجه به موضوع هاى مورد علاقه ى انسان ها (كه البته مى تواند تعريف هاى متفاوتى نيز داشته باشد ) ، از جمله رهبر و جامعه ى آرمانى بشر يكى از ابزارهاى اين تأثيرگذارى است. موضوع هاى مرتبط با جامعه ى آرمانى با همه ى معانى معنوى و نمادينى كه در خويش مستتر دارند، مى توانند بعنوان يكى از مهم ترين ابزار غيركلامى مطرح شوند. بدين ترتيب كه با شناسايى و تدوين ويژگى هاى چنين جامعه اى امكان تسرى آن در جامعه هاى كنونى فراهم مى شود و براى معرفى ويژگى هاى تمدن مورد نظر اسلامى به جهانيان از اين ويژگى ها استفاده شود و بعنوان معيارهايى براى ارزيابى آن چه از ساير تمدن ها به كشورهاى اسلامى وارد مى شود مورد استناد قرار گيرند.