وجوب احرام در ميقات و راز آن - جام معرفت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

جام معرفت - نسخه متنی

عبد الله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

وجوب احرام در ميقات و راز آن

«ميقات» مكان خاصي است كه رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم بر اساس وحي الهي آنها را براي اقليمهاي خاص تعيين كرده است. جالب توجه اينكه، هنوز اسلام به آفريقا و نيز به شام و عراق نرفته و هيچ‏كسي در آن ديار به اسلام مشرّف نشده بود، بلكه طبق برخي از نقلها هنوز شهرهاي رسمي و معروف عراق پديد نيامده بود كه رسول گرامي‏صلي الله عليه و آله و سلم براي مردم آن مناطق يا كساني كه از آن اقليمها وارد حرم مي‏شدند ميقاتْ معيّن كرد[1].

گرچه ميقاتهاي منصوص، پنج يا شش جاست، ليكن مواضعي كه احرام حج يا عمره در آنجا صحيح است تقريباً به ده‏جا مي‏رسد كه تفصيل آن به كتاب فقه ارجاع مي‏شود[2]. ميقاتهاي منصوص، اين ويژگي را دارد كه تقديم احرام بر آنها يا تأخير احرام از آنها جايز نيست، مگر در حال ضرورت يا نذر يا ادراك احرام ماه‏رجب.

ميقات احرام براي كسي كه قصد ورود به حرم دارد، قرار داده شد تا كرامت حرم كه به وسيله مسجدالحرام حاصل شده و آن كرامت نيز به وسيله كعبه پديد آمده، محفوظ بماند؛ زيرا احرام در ميقاتْ براي ورود به حرم مانند نماز تحيّت مسجد است كه براي حفظ كرامت مسجد قرار داده شد، با اين تفاوت كه تحيّت مسجد مستحب است، ولي احرام براي ورود به حرم واجب است.

ميقاتهاي معيّنْ محدوديتي براي اهالي آن اقليمها و ممنوعيتي براي ديگران ايجاد نمي‏كند، بلكه از هر دو جهتْ راهِ تبديل باز است؛ يعني همان‏گونه كه اهل هر اقليمي مي‏توانند مسير خود را تغيير داده، از ميقات اقليم ديگر محرم شوند، اگر كسي در اقليمي به سر ببرد كه در بين راه آن ميقاتي وجود ندارد مي‏تواند به ميقات هر اقليمي كه بخواهد برود و از آنجا محرم شود.

لازم است توجه شود كه، نه‏تنها ورود به حرم بدون احرام جايز نيست، بلكه عبور از ميقات براي كسي كه قصد ورود به حرم دارد، بدون احرام جايز نيست.

مأخذ: صهباي حج، ص 134.

[1] ـ . امام صادق (عليه‏السلام) در اين باره فرمود: «فانّه وَقّتَ لأهل العراق ولم‏يكن يومئذٍ عراقٌ» (وسائل الشيعه، ج 8، ص222).

[2] ـ به نام اين ميقاتها و برخي از احكام و ويژگيهاي آنها در صفحات بعد اشاره خواهد شد.

/ 162