اوصاف زائران بيت الله - جام معرفت نسخه متنی

اوصاف زائران بيت الله

زائراني دعوت شدگان حقّ و شايسته آن تكريم الهي هستند كه واجد شرايط و اوصاف خاصي باشند. قرآن كريم آن اوصاف را هم به نحو عموم بيان كرد و هم مصاديق آن را ذكر فرمود. آن شرايط عام در تعهد الهي معمار و دستيار كعبه، يعني حضرت ابراهيم و اسماعيل (عليهما السلام) اين گونه بيان شد: (وعَهِدنا إلي إبراهيم وإسمـعيل أن طهّرا بيتي للطائفين والعاكفين والرُّكَّع السّجود)[1]. و بر اساس آيه شريفه (محمّد رسول الله والّذين معه أشدّاء علي الكفّار رحماء بينهم تراهم رُكّعاً سجّداً يبتغون فضلا من الله ورضواناً... )[2]، مصداق «راكعان و ساجداني» كه حضرت خليل و ذبيح (عليهما السلام) مأمور تطهير بيت الله براي ضيافت آنان شدند، امت راستين رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) هستند كه در كنار نماز و ركوع و سجود، صلابت ابراهيمي را عليه نمروديان و سران كفر و نفاق و طغيان دارند و رأفت خليل الرحمان را نسبت به مسلمانان محروم سراسر جهان اسلام دارا هستند. بنابراين، آنكه آلوده «فكر باطل» يا آلوده «عمل طالح» است مهمان بيت طاهر نيست، و آنكه امتياز طلب و برتري خواه است مهمان بيت مساوات و مواسات نيست، و آنكه بنده هوا و برده هوس يا بنده غرب مستكبر يا نوكر شرق مُلحد است مهمان بيت عتيق و خانه آزاد و آزادگي نخواهد بود، و آنكه صدها بت در آستين دارد مهمان بيت توحيد نيست، و آنكه رو در خلق دارد و پشت بر قبله، نماز مي گذارد مهمان قبله مسلمانان نيست، و آنكه به جاي تبرّي از شرك و نفاق و كفر، از متوليان سران اِلحاد است مهمان مطاف عاكفان نيست، و آنكه در قبال استعمارگر كرنش مي كند مهمانِ خانه راكعان و ساجدان نخواهد بود. چنين نيست كه هر مستطيعي كه به مكه مي رود به اسرار حجّ آشنا باشد و حج كامل به جا آورَد، تنها حافظان سرّ الهي و گنجينه هاي علوم رباني كه خداوند آنان را بر حفظ اسرار خويش آگاه كرد، از سرّ حكم آگاهند و به آن سرّ مي رسند. البته اينكه امام سجّاد (سلام الله عليه) به شبلي فرمود: «… بنابراين، تو نه به ميقات رفته اي، نه احرام بسته‌اي و...»3، لسانِ نفي «كمال» است، نه نفي «صحّت»؛ يعني ممكن است حج او صحيح بوده، قضا نداشته و در ظاهر، ذمّه اش بري شده باشد، ليكن چون به اسرار آن آگاه نبوده و در هنگام عمل، اسرار را قصد نكرده، روحش تعالي پيدا نكرده است؛ زيرا سرّ حج و «صورت» واقعي آن، «سيرت» حاجي و زائر مي شود و حقيقت او را مي سازد.

مأخذ: صهباي حج، ص 334.

[1] ـ سوره بقره، آيه 125.

[2] ـ سوره فتح، آيه 29.