موازي بودن حج پيامبر اكرم با معراج آن حضرت
رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مظهر بزرگترين اسماي الهي است؛ چون مراد از اسم اعظم نه همان لفظي است كه بدان تكلم مي شود و نه همان مفهوم ذهني اي است كه نفس آن را تصور مي كند، بلكه مقامي خارجي و واقعي است كه نفس متكامل بدان نايل مي شود و حقيقتي واقعي است كه نفس متعالي آن را متحقّق مي سازد. شايد راز اينكه حضرت رسول (صلي الله عليه و آله و سلم) مظهر عظيمترين اسماء است اين باشد كه او بهترين كسي است كه حج گزارده و به همه اسرار حج و به ويژه تلبيه پاسخ داد. اساس اين مطلب، در توجه به اين نكته است كه اولا آن حضرت فرمود: خداوند امور والا و بزرگ را دوست مي دارد و اُمور پَست نزد او مكروه است: «إنّ الله تعالي جواد يحب الجواد ومعالى الا مور ويكره سفسافها... »[1]، و ثانياً از آنجا كه اعتماد به خدا بهاي هر چيز ارزشمند و نردبان تعالِي به هر بلندي است: «الثقة بالله ثمن لكل غال وسُلّم إلي كل عال»[2]، و آن حضرت (صلي الله عليه و آله و سلم) به پروردگارش اعتماد و بر او اتكال داشت، و خداوند تعالي نيز او را به سمت آساني سوق مي داد، بدين ترتيب او متخلق به خُلق عظيم گشت. در نتيجه بهايي را كه با آن بتواند اين چيز گرانبها را خريداري كند و براي رسيدن به آن اوج و بلندي از آن صعود كند دارا بود. بنابراين، حج رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) موازي با معراج او بود؛ چنانكه امام صادق (عليهالسلام) در بيان علت احرام رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) از مسجد شجره فرمود: «چون آن حضرت به آسمان برده شد و به موازات شجره رسيد ندا داده شد: «يا محمّد»! و آن حضرت گفت: «لبيك». آنگاه ندا رسيد كه آيا تو را يتيمي نيافته كه در پناه خود جاي داديم؟ آيا تو را در كودكي در بيابان مكه ره گم كرده و حيران نيافته و رهنمايي نكرديم؟[3]. آن حضرت (صلي الله عليه و آله و سلم) گفت: «إنّ الحمد والنعمة والملك لك لا شريك لك»[4].مأخذ: صهباي حج، ص 370.[1] ـ بحار، ج 89، ص 184. [2] ـ همان، ج 75، ص 363. [3] ـ سوره ضحي، آيات 7 ـ 6. [4] ـ وسائل الشيعه، ج 8، ص 225 ـ 224.