فضيلت دعا كردن براي ديگران - جام معرفت نسخه متنی

فضيلت دعا كردن براي ديگران

علي بن ابراهيم در اين باره از پدرش نقل كرده كه گفت: عبدالله بن جندب را در عرفات ديدم كه زماني طولاني دست به سوي آسمان بلند كرده، سيلاب اشك از گونه هايش بر زمين سرازير بود، به گونه اي كه من شخص ديگري را اينچنين در حال مناجات نديدم. هنگامي كه مردم از عرفات عازم مشعر بودند به او گفتم: كسي را بهتر از تو در حال نيايش نديدم. عبدالله گفت: به خدا سوگند در آن حال فقط برادرانم را دعا مي كردم؛ زيرا از امام كاظم (عليه السلام) شنيدم كه فرمود: كسي كه به دور از چشم برادر (ايماني)اش در حق وي دعا كند از جانب عرش ندا داده مي شود كه صدهزار برابر آنچه براي او خواستي نصيب تو خواهد شد: «من دعا لأخيه بظهر الغيب نودى من العرش: ولك مأة ألف ضعف مثله». پس شايسته نبود كه من صدهزار برابر دعاي مستجاب را به خاطر يك دعا كه برآورده شدنش مـعلوم نيست واگذارم[1]. مشابه اين نَقل، درباره ديگر صحابه نيز روايت شـده است[2].

مأخذ: صهباي حج، ص 422.

[1] ـ كافي، ج 2، ص 508 و ج4، ص465.

[2] ـ همان، ج 4، ص 466 ـ 465.