كعبه، مرجع همه انسانها
كعبه، مرجع و بازگشتگاه عموم مردم و مأمن توده انسانهاست: (وإذ جعلنا البيت مثابة للنّاس وأمناً)[1]. خداي سبحان آن را ويژه مسلمانان نساخت و نفرمود: «وإذ جعلنا البيت مثابة للمسلمين» بلكه فرمود: «للنّاس»، چنانكه در موارد ديگر نيز چنين فرمود: (جعل الله الكعبة البيت الحرام قياماً للنّاس)[2]. «ثابَ» به معناي رَجَعَ [3] و «مثاب» و «مثابه» به معناي مرجع است. گفته شده كه تاي مثابة، تاي مبالغه است. يعني اين خانه، مرجع مكرر مردم است. مرجع، جايي را گويند كه انسان از آنجا آمده و به آنجا بر مي گردد. بر اين اساس، وطن اصلي مردم كعبه است و وقتي انسان به زيارت كعبه مي رود گويا به اصل خود رجوع كرده است. و انساني كه از كعبه منصرف است از حالت اصلي خود برگشته است؛ زيرا كعبه مظهر فطرت است. از آنجا كه هر مسلماني در هر لحظه از شب و روز با كعبه در ارتباط است ـ چنانكه در آداب اسلامي آمده است كه بهترين حالت نشستن آن است كه رو به كعبه باشد: «خير المجالس ما استُقبِل به القبلة»[4]، و رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نيز اين گونه مي نشستند[5] ـ مي توان استظهار كرد كه معناي ديگر مثاب اين است كه كعبه مرجع انسانها در همه لحظات شبانه روز است.مأخذ: صهباي حج، ص 231.[1] ـ همان. [2] ـ سوره مائده، آيه 97. [3] ـ مفردات، ص 80 (ثوب). [4] ـ وسائل الشيعه، ج 8، ص 475. [5] ـ همان و كافي، ج 2، ص 661.