رساله نكاحيه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
گفته نشود كه: خانه‌نشيني مخصوص زنان پيغمبر صلّي الله عليه و آله بوده است. زيرا وقتي كه ملاك و حكمت خانه‌نشيني همه زنان ، با زنان پيامبر يكي است ، چرا آيه اختصاص به زنان پيامبر صلّي الله عليه و آله داشته باشد ؟!آيا مي‌توان گفت: خانه‌نشيني مخصوص زنان پيغمبر صلّي الله عليه و آله است ؛ يعني امر به عدم تبرّج و گردش و خودنمائي مختصّ به آنهاست ، ولي خودنمائي مانند خودنمائي جاهليّت ، و همچنين ديگر فقرات آيه مثل صدا به‌نازكي بر آوردن با كسي كه دچار بيماري شهوت است ، براي زنهاي ديگر جز زنان پيامبر صلّي الله عليه و آله جائز و حلال ميباشد ؟!علاوه بر اين مگر زنان نبيّ أكرم صلّي الله عليه و آله از ديگر زنان ، در عقل و درايت كمتر بودند كه حكم خانه ماندن مختصّ به آنها باشد ؟ و ديگر زنان ، از زنان پيامبر صلّي الله عليه و آله قوي‌تر و عاقل‌تر و مؤمن‌ترند كه حكم قرار در خانه و عدم تصدّي حكومت و ولايت براي زنان پيامبر صلّي الله عليه و آله و مختصّ به آنان باشد ؟!مضافاً براينكه مي‌بينيم كه در خانه ماندن در موارد عديده مثل عدم جهاد و جماعت و تشييع جنازه و... كه لازمه در خانه ماندن است ، مختصّ به زنان پيغمبر صلّي الله عليه و آله نبوده ؛ بلكه براي همه زنان جعل شده است.»
باري ، اين مطالب براي فهم علما و دانشمندان و أهل خبره آنروز مفيد بود. ولي خود حضرت پيشواي عظيم ، امور را به دست خبرگان سپرده بودند ؛ و در خبرگان هم افراد ناجور امثال بني صدر و غير او ، بسيار بودند و لهذا يا مجال و فرصت عرائض حقير را نداشتند و يا مصلحت نديدند ؛ بهر حال ، جواز ورود زنان در مجلس شوراي اسلامي به تصويب رسيد ، و حقير هم عملاً مخالفتي نكرده و نميكنم ؛ امّا از اظهار رأي و عنوان كردن بعضي از حقائق كه به نظر ميرسد نيز نمي‌توان دست شست.
